IMG52

w którym dojrzewają tymocyty. od innych tkanek. Komórki tego typu otaczają również naczynia krwionośne grasicy, izolując je od miąższu:

•    typ 2. (komórki „jasne" elektronowo) i 3. (komórki o pośredniej gęstości elektronowej) występują w części korowej grasicy. Komórki są metabolicznie aktywne, prawdopodobnie wytwarzają cytokiny. W ich ciałach często widać wciśnięte tymocyty. Część tych komórek to tzw. komórki opiekuńcze (nurse cells);

•    komórki 4. typu występują w korze, a także w części rdzennej. Są one elektronowo „ciemne", mają owalne lub wrzecionowate jądra. Komórki te mają cechy obumierania i stanowią prawdopodobnie końcowe stadium dojrzewania poprzednich:

•    komórki 5. typu („niezróżnicowane") są charakterystyczne dla rdzenia, a zwłaszcza granicy między korą i rdzeniem:

•    typ 6. komórek nabłonkowych to komórki z dobrze rozwiniętą szorstką siateczką śródplazmatyczną („aktywne"). Występują w części rdzennej grasicy.

Oprócz funkcji podporowych komórki nabłonkowe pochodzenia endodermalnego wydzielają szereg peptydów. określanych jako hor-mony/czynniki grasicze.

1.2.    - -d--

1.3.    -b-e

1.4. .....f

1.5.......

Myszy nagie (nu/nu) zostały scharakteryzowane po raz pierwszy w 1963 roku. Ich cechą charakterystyczną, jak nazwa wskazuje, jest brak sierści. W 1968 roku okazało się. że mają one jeszcze inne niesłychanie ciekawe właściwości: wrodzony brak grasicy, znacznie zredukowaną liczbę limfocytów T i - w związku z tym - poważnie zaburzoną odporność typu komórkowego. Co ciekawe, u myszy tych nie stwierdzono dysfunkcji komórek NK ani - co jest argumentem przemawiającym za udziałem tych komórek w nadzorze przeciwnowotworowym - częstszego rozwoju spontanicznych nowotworów. Myszy nagie znalazły zastosowanie w eksperymentalnej transplantologii i onkologii - przeżywają u nich przeszczepy obcogatunkowe i rozwijają się przeszczepialne nowotwory (nawet od człowieka).

1.7.    -b--f

1.8.    ab----

1.9.    a.....

1.10.    a - - - e -

Okołotętnicze pochewki limfatyczne są, razem z grudkami chłonnymi, zasadniczym elementem miazgi białej śledziony. Są one miejscem akumulacji limfocytów T i zalicza się je w związku z tym do stref grasiczoza-leżnych.

.11. -c d-.12. - - - d - -

Limfoepitelium (termin wprowadzony w 1921 r. przez Schminckego) jest formą nabłonka wyściełającego szczelinowate zagłębienia migdałków określane jako krypty. Jest ono utworzone przez różnokształtne. rozgałęziające się komórki nabłonka tworzące sieć. w której oczkach występują komórki układu odpornościowego - przede wszystkim limfocyty, a także makrofagi i komórki dendrytyczne. Stałym elementem w limfoepitelium są. co jest rzadkością w innych nabłonkach, naczynia krwionośne (włosowate) oraz poprzerywana błona podstawna. Nacieczenia limfoepitelium przez limfocyty są fizjologiczną cechą tego nabłonka, obserwowaną już w życiu płodowym. Uznaje się, że limfoepitelium. analogicznie do zawierającego komórki M nabłonka pokrywającego kępki Peyera (follic-le-associated epithelium - FAE), jest odpowiedzialne za wychwytywanie i transport częściowo przetworzonych antygenów do głębiej położonych struktur limfatycznych (grudek chłonnych). W konsekwencji dochodzi do indukcji odpowiedzi immunologicznej.

1.13.    -c-

Migdałek gardłowy, nazywany adenoidem. umiejscowiony jest na sklepieniu gardła. Stanowi ważny element tzw. pierścienia Waldeyera. obejmującego nagromadzenie tkanki limfatycznej w miejscu krzyżowania się górnego odcinka dróg oddechowych z przewodem pokarmowym

17