b) normy postępowania sądowo administracyjnego są zdeterminowanymi przepisami regulującymi postępowanie przed sądem administracyjnym.
c) normy postępowania skargowe- wnioskowego ich celem jest dokonanie urzędowej oceny stanu faktycznego wskazanego w skardze wniosku i skonfrontowanie go z aktualnym stanem prawnym.
DO normy postępowania kontrolnego określają jedynie zachowanie się podmiotu uprawnionego do kontroli oraz prawa i obowiązki kontrolowanych.
Wyróżniamy także normy o charakterze społecznym są to normy moralne, etyczne, obyczajowe, religijne. A także noimy o charakterze technicznym które określają jakość, rozmiar, wzory przedmiotów, technikę produkcji, sposób dokonywania określonych czynności.
Stosunek administracyjno prawny wyróżniamy
- stosunek materialno prawny określa wzajemne prawa i obowiązki dwu lub więcej podmiotów, zawarte w normach praw® administracyjnego. W prawie administracyjnym jednym z podmiotów tego stosunku jest zawsze organ administracji państwowej albo podmiot któremu ustaw® wprost za pośrednictwem tego organu powierza pełnienie administracji publicznej.
-stosunki ustrojowe regulowane są przepisami ustawowymi lecz także przepisami mający charakter wewnętrzny ( akty normatywne wewnętrzne) Poza tym w stosunkach ustrojowych wszystkie podmioty są organami administracji państwowej lub innymi jej jednostkami organizacyjnymi.
Stosunki proceduralne- są konstruowane na podstawie przepisów postępowania administracyjnego. Łączą one organ prowadzący postępowanie, stronę oraz pozostałych uczestników tego postępowania, określając ich wzajemne prawa i obowiązki. Stosunki odtworzone na podstawce postępowania administracyjnego judykacyjnego-tj mający na celu rozstrzygnięcie sprawy z zakresu admin. państwowej decyzją admin. Stosunki sądowo-procesowe zdeterminowane są inną strukturą postępowania jego przedmiotem oraz funkcją.
POJĘCIE I KLASYFIKACJA ŹRÓDEŁ PRAWA ADMINISTRACYJNEGO
W szerokim znaczeniu źródłem prawa administracyjnego jest każdy fakt. który ma prawotwórczą moc, walor. W tym znaczeniu źródłem będzie zarówno orzeczenie właściwego organu, doktryna, zwyczaj czy precedens jak i ustawa.
W znaczeniu szczególnym źródłem prawa może być już jeden z wymienionych wyżej czynników wpływających na treść prawa.
Zaliczanie faktu do grupy faktów prawotwórczych jest zazwyczaj poprzedzone przyjęciem określonych kryteriów, na podstawie których zalicza się dany fakt do prawotwórczych bądź postuluje się to zrobić odnośnie do danego systemu prawa.
Wiem więc zatem że prze źródło prawa należy rozumieć akt stanowienia prawa, zakładając że przez stanowienie prawa rozumiemy jedynie tworzenie przepisów (prawych powszechnie obowiązujących, na podstawie których możemy zbudować ogólną i abstrakcyjną normę prawną.
AKTY STANOWIENIA PRAWA POWSZECHNIE OBOWIĄZUJĄCEGO
1) Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej. Przepisy konstytucji stosuje się bezpośrednio. Z konstytucją muszą być zgodne wszystkie pozostałe źródła prawa powszechnego lub wewnętrznego. Konstytucja określa podstawowe zasady funkcjonowania państwa, ustala katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego, podstawowe wolności, oraz prawa i obowłązki człowieka i obywatela, ustrój władzy ustawodawczej, wykonawczej, sądowniczej zasady działania państwa w sytuacji zagrożeń, podstawy i zakres działania organów kontroli państwowej i ochrony państwa. Wreszcie konstytucja określa warunki i tryb zmiany Konstytucji, wyróżniając ją w ten sposób od innych aktów stanowienia prawa powszechnie obowiązującego.
2) USTAWA jest podstawowym aktem stanowienia prawa powszechnie obowiązującego. Ustawę wydaje Sejm RP .Z inicjatywą uchwalenia ustawy może wystąpić grupa co najmniej 100 tys. obywateli, gnrpa co najmniej 15 posłów. Senat, Prezydent lub Rada Ministrów. Przedmiotem ustawy może być każda sprawa którą Sejm uzna za ważną będzie ustawą. Nie może być zbyt szczegółowa bo Sejm musiał by dągle nowelizować daną ustawę. Wszystkie akty prawne powszechnie obowiązujące ogłasza się w Dzienniku Ustaw w specjalnym trybie i przyjęciu ogólnej zasady że każdy obywatel zapoznał się ustawą.
3) Ratyfikowane Umowy Międzynarodowe. Umowy międzynarodowe wymagające ratyfikacji zawiera Rada Ministrów. Ratyfikacja i ich wypowiadanie należy do prezydenta jako reprezentanta w stosunkach zewnętrznych. Przez ratyfikację należy rozumieć akt w taórym organ upoważniony do reprezentowania państwa w stosunkach międzynarodowych wyraża walę związania państwa treścią umowy międzynarodowej zawartej przez inny organ.
4) Rozporządzenia wydawane są przez następujące organy
Prezydent, Rada Ministrów, Krajową Radę Radiofonii i Telewizji, wchodzącego w skład Rady Ministrów przewodniczącego określonego w ustawie komitetu, ministra kierującego działem administracji rządowej. Wymienione organy mogą wydawać rozporządzenia tylko w celu wykonania ustawy.
5) Akty Prawa Miejscowego zakres obowiązywania tych aktów jest ograniczony do obszaru działania organu, który taki akt ustanowił.
2