wpływ na bilans handlowy. Uzależnienie wzrostu gospodarczego Meksyku od rosnącego zadłużenia zagranicznego sprawiło, że polityka gospodarcza zaczynała być coraz wnikliwiej analizowana przez zagranicznych inwestorów. Błędy ekonomiczne, spowodowane w szczególności dopuszczeniem do rozszerzenia kredytu zamiast ograniczania go, doprowadziły do nieodpowiedzialnego zadłużenia zagranicznego banków oraz wielu prywatnych firm. Spadek konkurencyjności eksportu powiększał istniejący deficyt handlowy. Aprecjacja waluty zwiększyła zainteresowanie inwestycjami portfelowymi (giełdowymi), a zmniejszyła zainteresowanie inwestycjami bezpośrednimi, wiążącymi się ze wzrostem kosztów działalności gospodarczej.
Reakcją na kryzys w Meksyku był odpowiedni program reform, który przewidywał ścisłą kontrolę i nadzór nad instytucjami finansowymi. Nastąpiła całkowita rezygnacja z systemu stałego kursu walutowego, a jego stabilizacja odbywała się poprzez odpowiednie operacje na rynku walutowym. Dzięki zadeklarowaniu pomocy, głównie przez Stany Zjednoczone oraz Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW), władzom meksykańskim udało się odzyskać wiarygodność. Stopniowy powrót kapitału zagranicznego umożliwił względnie szybkie przełamanie recesji.
W 1989r. nikt nie przypuszczał, że zaledwie w trzy lata po rozpoczęciu reform, Czechosłowacja przestanie istnieć, a zamiast niej powstaną dwa odrębne państwa: Republika Czeska i Republika Słowacka. Po rozpadzie Federacji Czechy charakteiyzowały się stosunkowo dobrym stanem gospodarki. Zakładana stabilizacja makro - ekonomiczna, zrównoważony budżet oraz niski poziom inflacji zostały osiągnięte. Wielu analityków nazywało Czechy „wschodnio - europejskim tygiysem” i przepowiadało gospodarce świetlaną przyszłość. Stabilny kurs wymiany połączony z dodatnią stopą procentową sprzyjały napływowi zagranicznego kapitału, który finansował wzrost krajowych prywatnych inwestycji.
Jednak po trzech latach, zadziwiająco dobrej sytuacji gospodarczej, Czechy doścignął kryzys. Wzrost gospodarczy załamał się, a deficyt obrotów bieżących poważnie się powiększył. Czynnikiem, który w głównej mierze przyczynił się do kryzysu w Czechach był niski poziom prywatnych oszczędności, a w związku z tym coraz bardziej katastroficzna sytuacja na rachunku bieżącym i w bilansie handlowym. Aby zabezpieczyć rezerwy walutowe