117572

wyższym ryzyku x₂ wiąże się z oczekiwaniem osiągnięcia się wyższej efektywności y₂.

•    Granicę rynkowej efektywności, czyli racjonalności decyzji wyznacza linia biegnąca przez punkty A, B, C.

0 Punkt A - oznacza związek pomiędzy efektywnością a ryzykiem, jest charakterystyczny dla obligacji skarbu państwa. Ryzyko związane z inwestowaniem w ten rodzaj papierów równe jest zero.

0 W punkcie B, sytuują się Np. akcje przedsiębiorstw o

ustabilizowanej pozycji finansowej i rynkowej, oraz wysokiej reputacji.

0 Punkt C - jest natomiast wyznaczony przez akcje uprzywilejowane tych przedsiębiorstw.

0 Linia biegnąca przez punkty A, B, C nazywana jest linią rynkowego bezpieczeństwa inwestycji, gdyż wyznacza minimalną efektywność dla rozważanych projektów inwestycyjnych, przy założonym poziomie ryzyka.

0 Jeżeli więc rozważany projekt plasuje się obszarze powyżej linii, wówczas celowe jest rozważenie innych alternatywnych opcji inwestycyjnych.

0 Projekty znajdujące się poniżej linii rynkowego bezpieczeństwa inwestycji, więc w obszarze 2 powinny być odrzucone z uwagi na zbyt niską premię za ryzyko w formie oczekiwanej efektywności.

6.    Istotną w rozważaniach teorii neoklasycznej jest teza, że można skłonić przedsiębiorcę do podjęcia działania obarczonego ryzykiem, jeżeli działalność ta uwarunkowana jest odpowiednio większą nadzieją matematyczną zysku. Zatem dla większego spodziewanego zysku przedsiębiorca gotów jest ponieść większe ryzyko. Twierdzenie to należy do podstawowych, w neoklasycznej teorii ryzyka.

•    Występująca kompensacja ryzyka poprzez odpowiednie zwiększanie oczekiwanej wielkości zysku jest ceną odpowiadającą określonej awersji do ryzyka. Jednak wraz ze zwiększającym się ryzykiem jego cena rośnie coraz szybciej. Oznacza to, że kompensacja pewnego, dostatecznie wysokiego ryzyka jest niemożliwa, gdyż oczekiwany zysk musiałby być wówczas nieskończenie duży. Jest to prawo rosnącej ceny ryzyka.

7.    Każdy inwestor powinien zdawać sobie sprawę z tego, że: niewłaściwe przygotowanie przedsięwzięcia inwestycyjnego, przeciągający się okres jego realizacji i dochodzenia do projektowanych zdolności produkcyjnych oraz brak efektu ekonomicznego są przyczynami strat a nawet bankructwa przedsiębiorstwa.

8.    Przygotowanie przedsięwzięcia inwestycyjnego wiąże się z określeniem wielu czynników, które są trudne do przewidzenia, a tym samym trudno je kwantyfikować kierunek i siłę, z jaką będą one oddziaływać na określone składniki rachunku ekonomicznego (efektywności ekonomicznej). Trudno jest Np. przewidzieć zmiany przyszłej koniunktury gospodarczej, zmiany w technice, technologii, organizacji, oraz popycie i podaży wyrobów, jak i wielu innych czynników mających wpływ na rachunek efektywności ekonomicznej. Dlatego też decyzje inwestycyjne dotyczące poszczególnych elementów aktywów muszą uwzględniać systematyczną analizę wszystkich elementów ryzyka, oraz możliwe sposoby jego kontroli.

9.    Rezerwy tworzone w związku z ryzykiem mogą mieć decydujący wpływ na rentowność projektu i mogą w krańcowych przypadkach przeważyć szalę przy podejmowaniu decyzji o realizacji.

10.    Do głównych źródeł ryzyka zalicza się:

•    Czynniki makroekonomiczne - czynniki zewnętrzne (w tym inflację, oraz tendencję zmian kształtujących ją procesów gospodarczych, a także główne warunki gospodarowania)