• System waluty ponownie złotej (Genewa 1922)
• System dewizowo-złoty (Bretton Woods 1944)
• System wielowalutowy (wielodewizowy - Jamajka 1976)
Wybrane cechy międzynarodowego systemu walutowego:
• Wielkość walut
• Podstawa - standard SDR
• Waluta rezerwowa, koszyki walut jako jednostki rozliczeniowe
• Standardy wymienialności walut
• Regulacja reżimów kursów walutowych
• Międzynarodowe regulacje ograniczeń dewizowych
• Międzynarodowe standardy płynności w obrocie finansowym
• Standardy kredytu międzynarodowego
• Standardy rozliczeń międzynarodowych
• Status prawny rynku złota i dewiz
• Międzynarodowe instytucje finansowe nadzorujące międzynarodowe umowy
Specjalne prawa ciągnienia SDR
• Międzynarodowa waluta utworzona przez MFW w 1969r.
• Umowna międzynarodowa jednostka rozrachunkowa, mająca charakter pieniądza bezgotówkowego, czyłi istniejącego wyłącznie w postaci zapisów księgowych na bankowych rachunkach depozytowych
• SDR została utworzona w celu stabilizacji międzynarodowego systemu walutowego oraz do przeliczania oficjalnych rezerw finansowych państw członkowskich
• Jednostki SDR służą głównie do regulowania zobowiązań poszczególnych krajów z tytułu bieżących obrotów bilansu płatniczego. Są też wykorzystywane przy porównywaniu kursów walut w rozliczeniach międzynarodowych
• Wartość jest ustalana codziennie na podstawie wartości walut z koszyka do dolara (1 SDR = 1,52412 USD)
Waluta międzynarodowa to waluta używana przez rezydentów innych krajów niż ten, w którym waluta jest emitowana
Funkcje pełnione przez waluty w obrocie międzynawowym można scharakteryzować, odwołując się do tradycyjnych funkcji pieniądza:
• Miernika wartości,
• Środka płatniczego
• Środka akumulacji
Tradycyjne funkcje waluty międzynarodowej mają swoją specyfikę w zależności czy odnoszą się do obrotu prywatnego czy oficjalnego. Obrót prywatny obejmuje wykorzystanie walut przez ogół podmiotów (przedsiębiorstwa, banki i inne instytucje finansowe, władze publiczne, osoby fizyczne) działających na rynku. Obrót oficjalny dotyczy głównie władz monetarnych (przede wszystkim banków centralnych) i innych oficjalnych instytucji.
Zastosowanie waluty sferze prywatnej (poza krajem emisji)
1. Miernik wartości (unit ofaccount)
• Waluta notowań
• Waluta fakturowań (w których występują dokumenty)
2. środek płatniczy (medium of exchange)