Wg Encyklopedii planowanie pochodzi od słowa PLANTA czyli szkic budynku.
Zatem planowanie to szkic, jak należy coś zrobić czy wykonać. Przeciwieństwem planowania jest improwizowanie. Zawsze powiemy, że planowanie wiąże się z przyszłością.
Planowaniu przypisuje sie kilka cech:
- jest to ogólne duchowne zajmowanie się przyszłością
- jest właściwością myślenia abstrakcyjnego
-jest rodzajem działalności w górnej mierze intelektualnej i logicznie zorganizowanej
- wymaga umiejętności przewidywania i woli działania
- wymaga kreatywności, zdolności do twórczego myślenia
- jest działalnością ukierunkowaną na przyszłość
- jest wyrazem dążenia do założonych celów
-jest konkretnym sprawdzianem alternatywnych możliwości postępowania w odniesieniu do przyszłej sytuacji otoczenia
-jest podstawowym instrumentem zarządzania
- dotyczy zarówno jednego człowieka jak i zorganizowanej grupy ludzi
Wynikiem planowania jest stworzenie PLANU
W praktyce plany są przeróżne jeżeli chodzi o sposób ich wyróżniania W rezultacie plany są dwojakiego rodzaju: ogólne lub sformalizowane. Generalnie procesy planowania muszą mieć charakter pisemny gdy dotyczą grupy ludzi
PLAN -> sposób przekazywania informacji, forma komunikowania się . Plan może mieć różny charakter:
Uporządkowany zbiór zadań, których sposób realizacji ma cliarakter obligatoryjny (plan nie daje stronom możliwości wyboru, jest planem sztywnym, kolejne etapy bez możliwości
reagowania) nic pozostawiający wyboru wykonawcy
Uporządkowany zbiór zadań, których sposób realizacji może mieć cliarakter