Intensywność działania wypadków ubezpieczeniowych (i) tj. stosunek wypłaconych odszkodowań za zniszczone i uszkodzone obiekty (Q) do sumy ubezpieczenia obiektów dotkniętych przez wypadku ubezpieczeniowe (Urn)
= Q_
Um
Wskaźnik wartościowy (W) tj. stosunek przeciętnej sumy ubezpieczenia wszystkich zniszczonych lub uszkodzonych obiektów (—) do przeciętnej sumy ubezpieczenia
m
wszystkich ubezpieczonych obiektów ('-y)
Wskaźnik szkodowości sum ubezpieczenia jest iloczynem
c*r»i*W
Znając wskaźnik intensywności dzialama wypadków' ubezpieczeniowych można określić wysokość przewidywanych odszkodowali Q = u • i • p * N Q = S
u >s>N = u*i*p*N s = i ♦ P
Według tego wzorn przeprowadza się kalkulacje stóp składek w mniej więcej jednorodnych grapach ubezpieczeń majątkowych
Gdy obwiązuje zasada odpowiedzialności proporcjonalnej ogólna składka w zbiorze obiektów ubezpieczonych na sumę U wynosi S = U • s A przewidywane odszkodowanie Q = Q * t S=Q
U • s = U * t s = t
Zachowanie równowagi finansowej operacji ubezpieczeniowych jest zapewnione, jeśli stopa składki netto sjest równa wskaźnikowi szkodowości siuny ubezpieczenia
Klasyczna metoda kalkulacji taryfowej oparta na wskaźnikach me jest juz wystarczająca na potrzeby współczesnych ubezpieczycieli gdyż:
• założenia o jednorodności ubezpieczonych obiektów' i jednakowym ich zagrożeniu, nawet w małych zespołach, rzadko są spełnione w rzeczywistości,
• portfel ubezpieczeń ulega częstym zmianom, w związku z czym wskaźniki ustalone na podstawie danych z przeszłości na ogól nie odpowiadają przebiegowi tych samych zjawisk w przyszłości,
• w kalkulacjach ubezpieczeniowo- reasekuracyjnych konieczna jest znajomość nie tylko oczekiwanej liczby wypadków ubezpieczeniowych oraz oczekiwanej wrartości ich natężenia, ale też prawdopodobieństwa wystąpienia odchyleń od tych oczekiw'anych wartości; liczba wypadków ubezpieczeniowych i ich natężenie są zmiennymi losowymi, a zatem niezbędna jest znajomość ich rozkładu prawdopodobieństwa