• Dysponent stopnia II - podlega dysponentowi stopnia I i sam rozdziela środki na rzecz dysponentów stopnia III.
• Dysponent stopnia III (dysponent ostateczny) - otrzymuje środki w drodze dyspozycji dysponentów stopnia II, wydatkuje środki bez prawa przekazywania ich innym podmiotom.
6. Mogą występować układy, w których nie wyodrębnia się dysponenta stopnia II - oznacza to, że środki przekazywane są od dysponenta stopnia I bezpośrednio na rzecz dysponenta stopnia III, Np. państwowe szkoły publiczne są dysponentami stopnia 3, a w stosunku do ministerstwa
Dysponenci |
Przykład | ||
Dysponenci 1 stopnia |
Ministerstwo finansów | ||
Dysponenci 2 stopnia |
Izby skarbowe |
- |
- |
Dysponenci 3 stopnia |
Urzędy skarbowe |
Urzędy kontroli skarbowej |
Centrala ministerstwa finansów |
Temat: Procedura budżetowa - w zakresie budżetu państwa.
1. Etapy procedury budżetowej:
• Opracowanie projektu ustawy budżetowej - planowanie budżetowe
• Uchwalenie ustawy budżetowej
• Wykonywanie ustawy budżetowej
• Kontrola wykonania ustawy budżetowej
2. W procedurę budżetową jest zaangażowana zarówno władza wykonawcza, jaki i ustawodawcza:
• Władza wykonawcza - na etapie I i III
• Władza ustawodawcza na etapach II i IV
3. Konstytucja stanowi, że procedury budżetowe powinny być uregulowane ustawowo:
• Ten wymóg wypełnia ustawa o finansach publicznych
• Nad opracowaniem projektu ustawy budżetowej.
4. Uwagi w zakresie ustawy budżetowej:
• Inicjatywa ustawodawcza przysługuje wyłącznie rządowi.
• Wyłączne rząd ma możliwości organizacyjne (kadrowe i techniczne) wystarczające do przygotowania projektu.
• Parlament posiada ograniczone kompetencje w zakresie zmian, jakie może wprowadzić do projektu ustawy budżetowej opracowanego przez rząd, w szczególności wzrost planowanego deficytu budżetowego.
5. Planowanie budżetowe - jest procesem długotrwałym, pracochłonnym. Zajmuje się nim rozbudowany departament w ministerstwie finansów, sztab ludzi w sposób ciągły. Procedura prac nad projektem ustawy budżetowej jest postrzegana jako spór pomiędzy ministrem finansów, oraz ministrami resortowymi.
• Spór ten ma uzasadnienie merytoryczne, wynika on z dwoistego charakteru budżetu pa listwa:
0 Z jednej strony - budżet jest źródłem zasobów pieniężnych, w oparciu, o które realizuje się zadania państwa - ministrowie resortowi patrzą na budżet jak na kasę chcą dostać jak najwięcej dla swojego resortu, żeby się móc wykazać.
0 Z drugiej strony budżet państwa jest najważniejszym instrumentem
mającym istotny wpływ na parametry (w ielkości) makroekonomiczne, Np.
2