119482

2.    Hipoteza dochodu względnego (relatywnego) (J.S. Duesenberry)

3.    Hipoteza dochodu stałego (Permanentnego- 1956r.. Farrel, Milton Friedman).

Hipoteza Keynesa (1936)

zwróciła uwagę na prawidłowości w postępowaniu GD w dziedzinie podejmowania decyzji konsumpcyjnych.

-> poprzedzona wnikliwą analizą decyzji GD dotyczących oszczędzania i determinant tych decyzji.

-> motywy oszczędzania: ostrożność, przewidywanie, podnoszenie standardu, niezależność przedsiębiorczość, ambicja, skąpstwo

-> kiedy znamy wielkość dochodu i skłonność do oszczędzania możemy określić wielkość konsumpcji bo jest ona niezaoszczędzonym dochodem.

-> Keynes zauważył- że kiedy rośnie dochód rośnie konsumpcja, chociaż nie o tyle, o ile wzrósł dochód. A kiedy spada dochód, spada również konsumpcja.

-> pojęcie przeciętnej i krańcowej skłonności do konsumpcji.

Konsumpcja= mezaoszczędzony Dochód

była wielokrotnie weryfikowana.

Hipoteza D.Względneg(Duesenberry); 50. XXw.

-> duża rola efektów zewnętrznych wzajemnych kontaktów GD

-> porównywanie i rywalizacja

efekt demonstracji i pokazowy

-> stopa oszczędzania zależy od porównania dochodu z dochodem innych (niezależna od ab sol. poziomu D.)

-> zadowolenie GD z konsumpcji jest odwrotnie proporcjonalne do rozmiarów konsumpcji innych GD

-> subiektywme odczuwany stopień zadowolema zależy od wniosków płynący z porównania Konsumpcji.

-> efekt rygla/zapadki. (przyzwyczajeni jesteśmy do życia na wyższym poziomie i za pomocą kredytów' utrzymać poziom konsumpcji do której przywykliby w lepszych czasach i dopasowujemy się do realiów)

Efekt szoku-} efekt rygla*} efekt oswojenia

K= f(dochody bieżące/ do maksymalnego poziomu dochodu z poprzedniego okresu)