120029

Jeśli weryfikuje się hipotezę H₀. pi=0 to analizuje się podzbiór Li i znajduje się wątłości mu m2,nic zmiennych Mu M2,..., M_c.

Gdy Ho jest prawdziwa, to wartości mogą być zarówno duże jak i małe, każde ich uporządkowanie w czasie jest jednakowo prawdopodobne, a więc wszystkie elementy zbioru J mają jednakowe szanse trafienia do zbioru L|.

Hipoteza alternatywna_

Sposób dalszego postępowania zależy od sformułowania hipotezy alternatywnej. Jeśli ona brzmi: Hi: pi>0 1 jest prawdziwa, to wartości reszt powinny być zbliżone do siebie, przynajmniej co do znaku, a więc v_tt powinny mieć małe wątłości.

Ptzeciw liipotezie zerowej, a na korzyść lupotezy alternatywnej, przemawia więc duża liczba zaobserwowanych w próbie małych wątłości v„- w zbiorze L|, czyli duża liczba tU|.

Sprawdzian testu_

W związku z tym, dla zweryfikowania lupotezy zerowej należy zbadać, jakie są szanse na to, że do zbioru Li (zbiont pierwszych różnic) trafi mi albo więcej małych wartości v„-.

n-z

gdy c=2 P{M, > m,} = ^

P{M_x >m, r\M,

gdy c=3

Lewostronny obszar krytyczny_

Jeśli wyliczone prawdopodobieństwo okaże się małe czyli mniejsze lub równe ustalonemu poziomowi istotności ot, to zaobserwowaną mi można uznać za dużą liczbę, przemawiającą na rzecz hipotezy alternatywnej.

Jeśli więc P< a, to H₀ odrzuca się, bo zrealizowało się zdarzenie bardzo rzadkie w sytuacji, gdy Ho jest prawdziwa, a bardziej prawdopodobne w sytuacji, gdy prawdziwa jest hipoteza alternatywna.

Jeżeli rezultat dzielenia N przez c nie jest liczbą całkowitą, a otrzymuje się resztę Q, to nadwyżkową liczbę elementów losowo przypisuje się do jednego z podzbiorów, np.:

n-r-ntj

nA/, = m₂}= y

(')	^f M	( M+Q ' \yn-T-x-m2/
(

P{M, > m_x

Hipoteza ai.tkrnktywna Hi: Pi<0_

Ho: pi=0 Hi: pi<0

Jeśli prawdziwa jest H|, to można się spodziewać dużej liczb m_c wartości v„- największych, czyli należących do podzbioru J_c.