Rodzaje krzepnięcia.
W zależności od frontu krystalizacji rozważa się krzepnięcie kierunkowe i objętościowe. Krzepnięcie kierunkowe odznacza się ciągłą granicą między fazami ciekłą i stalą oraz stopniowym przemieszczaniem się frontu krystalizacji od powierzchni do środka odlewu, a ściślej, w kierunku wyznaczonym przez przeciwnie skierowany strumień ciepła, odprowadzanego z ciekłego metalu przez fazę stalą. Krzepnięcie objętościowe wyróżnia nieciągła granica między fazą krzepnącą i zakrzepłą oraz odprowadzenie ciepła z fazy zakrzepłej również przez fazę ciekłą. Krzepnięcie tego rodzaju może przemieszczać się stopniowo wzdłuż odlewu, może też występować równocześnie na całej jego długości; mówimy wówczas o krzepnięciu ukierunkowanym bądź równoczesnym, przy czym pojęcia te są związane raczej z zabiegami technologicznymi (np. dotyczącymi zasilania odlewów). Terminom: krzepnięcie kieninkowe i objętościowe odpowiadają terminy egzogeniczne i endogeniczne. Pizy krzepnięciu egzogenicznym-gladkościennym, od powierzchni ku środkowi odlewu wzrastają zwarte kryształy tworzące stosunkowo gładką powierzchnię fazy stałej. Gdy kryształy wzrastające egzogenicznie przybierają postać dendrytów, powierzclinia graniczna między fazami stalą i ciekłą staje się szorstka. Jeżeli natomiast w czasie egzogenicznego krzepnięcia tworzą się bardzo rozgałęzione dendiyty, to częściowo zakrzepły odlew ma strukturę gąbczastą (siatkową), składającą się z siatki dendrytów przenikającej całą objętość kąpieli; w trakcie krzepnięcia następuje pogrubianie gałęzi dendrytów, aż do wyczerpania się cieczy wypełniającej przestrzenie międzydendrytyczne.