dochodów. Pizy czym państwo nie wytwarza żadnego dochodu, stąd zmuszone jest sięgać do dochodów innych., wykorzystując atrybut władzy
Redystrybucja dochodów jest realizowana w formie pieniężnej - przez system transferów dochodów (podatki) Z kolei władze publiczne w sposób bezpośredni, albo pośredni dokonują transferów na rzecz różnych podmiotów, w tym także podatników.
Transfery mogą być związane:
• z kontrświadczeniami, np praca nauczyciela, lekarza, policjanta,
• mogą one nie być związane z kontrświadczeniem, a więc podatki,, emerytury, renty,
• transfery wewnątrz sektora publicznego, np. transfery z budżetu państwa do publicznych funduszy celowych, budżetów samorządowych itp.
• transfery o charakterze zwrotnym, czyli transfery pieniądza związane z zaciąganiem i spłacaniem przez państwo (samorządy) pożyczek.
Poza tym wyróżniamy jedno z ważniejszych kryteriów ich systematyki, czyli stosunek do wykorzystania PKB (dochodu narodowego), a więc:
1) transfery, których skutkiem są wydatki nabywcze podmiotów, na rzecz których transfery są dokonywane
2) transfery nie mające bezpośredniego związku z wykorzystaniem PKB
Redystrybucyjna funkcja FP jest przedmiotem wielu kontrowersji, gdyż realizacja narusza interesy ekonomiczne jednych podmiotów, przysparzając korzyści innym Stąd konieczne jest ustalenie jasnych kryteriów redystrybucji zasobów publicznych
• Aspekt makroekonomiczny redystrybucji dochodów - dotyczy redystrybucji PKB. ogólnej stniktury dochodów i wydatków realizowanych przez władzę publiczną w ramach redystrybucyjnej funkcji finansów publicznych W tym ujęciu redystrybucja przez swoje globalne rozmiaty, wywołuje określony (pozytywny czy też negatywny) wpływ na całą gospodarkę, jej poszczególne działy, sektory, gałęzie, branże, regiony (aspekt przestrzenny).
• Społeczny aspekt redystrybucji dochodów - to analizowanie skutków tego rodzaju działalności państwa w odniesieniu do poszczególnych grup społecznych: emerytów, rencistów, pracowników sektora publicznego (tzw. budżetówki), grup zawodowych sektora prywatnego itp.
W kat ogólnych można zatem stwierdzić , że podstawowym kryterium redystryb doch w aspekcie makroekonomicznym jak i makrospolecznym jest taki zakres i taka jej stmktura, które pozwalają w sposób niezakłócony funkcjonować gospodarce, a państwu wypełniać jego funkcje publiczne i społeczne W rzeczywistości redystrybucja analizowana jest na podstawie szeregu licznych operacji finansowych co rodzi wiele sprzeczności i konfliktów
Aby zatem tnogla być realizowana funkcja alokacyjna konieczne jest ponoszenie określonych ciężarów (wyrzeczeń) na rzecz ogółu, pojawia się zatem problem natury etycznej, jakie instrumenty zastosować aby me naruszać w sposób rażący egzystencji i rozwoju poszczególnych jednostek? oraz jakie przyjąć kryterium sprawiedliwego (a tym samym efektywnego) rozłożenia ciężarów' finansow'ania zadań publ i spoi ?
W teorii ekonomii taką interpretację efektywności sfonnulow'al wioski ekonomista i socjolog Viifredo PARETO. Wg niego efektywność jest osiągana wtedy, gdy sytuacja danej osoby (grupy osób) poprawi się nie powodując pogorszenia sytuacji innych osób Warunkiem koniecznym realizacji koncepcji jest, aby krańcowa stopa substytucji dwóch towarów nabywanych przez każdą osobę odpowiadała krańcowej stopie transfonnacji czynników wytwórczych dla dobra A i B Koncepcja Pareto w pewnych sytuacjach może być skuteczna, a mianowicie gdy przyjmie się, że mietzenie efektywności opiera się na krańcowych kosztach społecznych powstających przy wytwarzaniu każdego dobra Problem komplikuje się, gdy wyj dzielny poza czysto tecliniczne ujęcie efektywności Pareto W rzeczywistości okazuje się, ze społeczeństwo może preferować nutą, nieefektywną alokację zasobów, opartą na zasadach