121077

Metoda planowania DRP I jest oparta na koncepcji puli (ciągnij), gdyż potrzeby w końcowych punktach sieci dostaw „ciągną” dostawy (uzupełniające zapas) na kolejnych poziomach dystrybucji.

W planowaniu potrzeb w sieci dystrybucji przestrzegane są zasady operacyjne:

» potrzeby na rynku odbiorcy końcowego są prognozowane (wartość, średnia, trend, dynamika zmian, sezonowość) oraz planowane na podstawie złożonych zamówień;

» dla odbiorców końcowych w sieci dystrybucji ustalany jest poziom obsługi klienta i zapas bezpieczeństwa;

» uwzględniane są cykle dostawy produktów (czasy realizacji dostaw pomiędzy poszczególnymi punktami sieci dystrybucji) według drogi przepływu produktów w strukturze sieci dystrybucji;

» punkty konsolidacji i rozdzielenia produktów (kolejne szczeble w sieci dystrybucji -centra dystrybucji, magazyny regionalne) z zasady nie utrzymują zapasów (lub minimalne) i operują zapasem ratującym zgodnie z napływającymi zamówieniami; realizowany jest schemat ssania - zamawiania ilości zgodnych z wielkością wysyłek;

» horyzont planowania pokrywa pełen cykl dostawy - od momentu złożenia zamówienia przez odbiorcę końcowego do momentu sprzedaży wyrobu;

» partia dostaw ustalana jest na podstawie parametrów zależnych od warunków funkcjonowania sieci dystrybucji - ekonomiczna wielkość partii dostawy i partii produkcyjnej, efektywny współczynnik wykorzystania magazynów i środków transportu.

Dla przedstawienia zasad planowania potrzeby w sieci dystrybucji przyjęto schemat organizacji dostaw w sieci dystrybucji przedstawiony na rysunku 3.5.1.

Źródło: Śliwczyński B. Planowanie logistyczne. Podręcznik do kształcenia w zawodzie technik logistyk, ILiM, Poznań 2008 r.

2