— - stopa inwestycji /udział inwestycji w dochodzie narodowym/
k - współczynnik kapitałochłonnośd technologicznej - określa jaki nakład inwestycyjny jest potrzebny do osiągnięcia jednostki zdolności produkcyjnej w nowych obiektach.
j - potencjalna efektywność jednej złotówki zainwestowanej w obiektach produkcyjnych - ile
.wyciągniemy" produkcji z jednej złotówki
a - parametr amortyzacji - oznacza jak zmieni się tempo wzrostu pod wpływem wycofania z produkcji bądź zmniejszania się fizycznych zdolności produkcyjnych części aparatu wytwórczego - wycofajemy z powodu zużycia lub przestojów /maszyny zepsute lub przestarzałe ekonomicznie i technicznie/
u - określa jaka część przyrostu dochodu narodowego jest efektem usprawnień pozainwestycyjnych. np. postęp organizacyjny, lepsze metody pracy.
Brak w tym modelu powiązań z zagranicą i wielu innych.
II. Model R. Harroda - model wzrostu gospodarczego
1 = 0$
zapis jako stopy:
Y Y
lub /po podzieleniu i pomnożeniu przez A YI: —- • = —
Y AY Y
stąd:
gdzie: A Y
A Y O
s . *
Y AY
Gf - tempo wzrostu dochodu narodowego
-y- = S - udział oszczędności w dochodzie narodowym, który wyraża stałą przeciętną i
krańcową skłonność do oszczędzania /
= k - krańcowy współczynnik kapitałochłonnośd produkcji mierzony wielkością nakładu inwestycyjnego na jednostkę przyrostu dochodu narodowego.
Równanie wzrostu Harrod zapisał w następującej postaci:
Naturalna stopa wzrostu gospodarczego G„ - uwzględnia zmiany w sile roboczej:
G„=P+a,
gdzie:
Gn - miara potencjalnej możliwości w zakresie wzrostu gospodarczego P - stopa wzrostu podaży siły roboczej a - tempo wzrostu wydajności
Gwarantowana stopa wzrostu gospodarczego G„ - wzrost dochodu narodowego przy pełnym wykorzystaniu istniejących zdolności produkcyjnych w gospodarce:
Równość trzech stóp wzrostu wyraża stan równowagi dynamicznej.