Z. Jasińska
mieszkańców i ludności zatrudnionej w rolnictwie, udział rolnictwa w dochodzili narodowym, produkcja ogólna i jednostkowa oraz zużycie środków produkcji.
W 1998 roku przeciętna powierzchnia gospodarstwa w Polsce wynosiła 9,3 ha,' Wskaźnik ten był niższy tylko w Grecji (4,3), Włoszech (6,4) i Portugalii (9,2), Największe obszarowo gospodarstwa są w Wielkiej Brytanii (70,1), Francji (41,0), Luksemburgu (39,7), Danii (39,0), Szwecji (34,5) i Niemczech (30,3). Spośród krajów Unii Europejskiej Polska ma wartość produkcji rocznej z 1 ha (0,5 tys. EU) najniższą. Pod względem wartości dodanej brutto na 1 ha UR pierwsze miejsce zajmuje Holandia, uzyskując 4,1 tys. EU.
Nasze rolnictwo charakteryzuje się wysokim wskaźnikiem zatrudnienia, lecz małą wydajnością. W 1990 roku jeden zatrudniony w rolnictwie polskim wytwarzał żywność dla 8,6 osób, podczas gdy w krajach zachodnich (Holandia, Niemcy, Dania, Francja) jeden rolnik mógłby wyżywić- ponad 50 osób. Ta różnica w porównaniu wynika z małego obszaru polskich gospodarstw rodzinnych. Na 100 ha użytków rolnych przypada u nas 23,5 osób. W wyniku różnic w poziomie zatrudnienia i produkcyjności ziemi rolnicy zachodnioeuropejscy osiągają 4-15 razy wyższy poziom wydajności pracy. Rolnictwo polskie charakteryzuje się potencjałem produkcyjnym znacznie przekraczającym potrzeby wewnętrzne, co jest spowodowane stosunkowo dużą powierzchnią użytków rolnych przypadających na jednego mieszkańca i dużymi zasobami siły roboczej.
Poziom produkcji roślinnej zależy od czynników przyrodniczych, zaopatrzenia w środki produkcji przemysłowej, wyposażenia technicznego, struktury organizacyjnej, stanu wiedzy rolniczej i jej upowszechnienia. O wyborze kierunków produkcji decyduje ich opłacalność, która jest wynikiem kompleksowego oddziaływa-i nia wielu czynników produkcyjnych i organizacyjnych, łącznie z możliwością zbytu | produktów rolnych.
Wśród państw europejskich Polska zajmuje pod względem obszaru i liczby j mieszkańców 7 miejsce, natomiast pod względem produkcji niektórych płodów j rolnych znajduje się na znacznie wyższej pozycji. Warunki przyrodnicze sprawiają, ! że nasz kraj zajmuje pierwsze miejsce w święcie pod względem procentowego j udziału uprawy żyta w strukturze zasiewów (11,3%), podczas gdy w Niemczech | wskaźnik ten wynosi 6%, a średnio w świecie — 0,7%. Stosunkowo wysoki udział i (8,4%) w strukturze zasiewów przypada w Polsce na uprawę ziemniaka, co plasuje 1 nasz kraj na drugim miejscu w świecie, po Holandii (17,8%), przy bardzo niskim w a krajach Unii Europejskiej, wahającym się wskaźniku dla tego gatunku średnio od I 0,5 do 8%.
Obszar uprawy żyta w Polsce w 2002 roku przekroczył o około 46% po- 1 wierzchnię łączną uprawy tego gatunku w krajach Unii Europejskiej i stanowił po- I nad 16% powierzchni światowej, a nasza produkcja żyta wynosiła około 50% pro-dukcji krajów Unii Europejskiej i około 20% światowej. Pod względem produkcji J żyta w świecie Polska zajmuje drugie miejsce po Rosji, a pod względem produkcji a ziemniaków piąte po Chinach, Rosji, Ukrainie i Indiach. Obszar uprawy ziemniaka I