2012 12 18 19 01

118

1

118

1

ludność zatrudniona poza rolnictwem buduje zwykle domy a niewielką zapleczem gospodarczym, chłopo-robotnicy zaś w starych zagrodacfe wznoszą w pierwszej kolejności domy mieszkalne, niewiele inwestują; w budynki gospodarcze. Odnośnie do samego siedliska również nacisk położony jest na dom mieszkalny, zaplecze gospodarcze zaś, choć znacz, ne, traktowane jest jako drugorzędne. Stąd zespoły nowych domów mieszkalnych sygnalizują w krajobrazie osiedle typu miejskiego, takież ze-spoty z niewielkim lub przestarzałym zapleczem gospodarczym — osiedle chłopsko-robotnicze, w odróżnieniu od zespołu starych domów mieszkalnych z nowymi lub również starymi budynkami gospodarczymi, które oznaczają w krajobrazie typowo rolną wieś.

Migracje ludności z innych wsi sprowadzają się albo do przejścia na stanowiska już omówione (zatrudnienie pozarolnicze, chłopo-robotnicy), albo też do wykupywania ziemi i zakładania nowych gospodarstw rolnych. W tym ostatnim wypadku powstaje albo zabudowa rozproszona, albo niewielkie luźne osiedla, z zasady niezależne zarówno od kierunków w stronę miasta, jak i w stronę ośrodka wsi. Zjawisko to zarysowało się ostatnio szczególnie jaskrawo na terenach wsi mających stosunkowo dobre gleby, które ściągają często ze znacznej odległości nabywców ze wsi położonych na złych glebach.

Migrację z miasta na wieś, nie wchodząc w jej złożoną strukturą zawodową, w aspekcie przestrzennym sprowadzić można do włączenia się do już istniejących form lub tworzenia osobnych osiedli, mniej lub bardziej zwartych, związanych z reguły z najdogodniejszą komunikacją.

PRZEKSZTAŁCENIA SIECI OSIEDLEŃCZEJ (oprać. J. Bogdanowski)