• Elastyczność-.
konieczność uwzględnienia w pewnych wyjątkowych sytuacjach powodów, dla których efekty pracownika są gorsze. Tak rozumiana elastyczność nakazuje poszerzenie dotychczasowych kryteriów oceny
• Bezpośredniość oceniania:
oceniać powinien bezpośredni przełożony, ponieważ zna pracownika, jego wady i
zalety
• Współuczestnictwo ocenianego ir procesie oceny:
osoba uczestnicząca w ocenie lepiej ją akceptuje, gdyż często proszona jest o przedstawienie swoich opinii na temat pracy.
PROCEDURA OCENIANIA
1. Analiza treści pracy na poszczególnych stanowiskach: określenie zakresu odpowiedzialności, oczekiwanych postaw i zachowań przez pracownika. Analiza powinna być powiązana ze strategią przedsiębiorstwa.
2. Poinformowanie pracowników o rodzaju i sposobie oceniania pracowników i zadań: poinformowanie o kierunkach oceny i o tym, jak pracownicy powinni się przygotować do oceny.
3. Kryteria ocen dla poszczególnych stanowisk kierowniczych: powinny określać złożoność pracy indywidualnej, charakter pracownika, można tworzyć grupy stanowisk podobnych do siebie, dla których można konstruować podobne kryteria.
4. Wybór odpowiedniej techniki oceny: kwestionariusz oceny, raport, arkusz oceny, formularz z zestawami pytań, które dajemy osobom ocenianym.
5. Przeprowadzenie samooceny przez pracowników: stanowi
uzupełnienie oceny kierownictwa, choć większość zależy od oceny kierowników. Samoocena często dokonywana jest w postaci rozmowy zakończonej analizą rozbieżności. Każda rozmowa powinna zakończyć się pozytywnie, ma bowiem inspirować i motywować pracownika.
6. Przeprowadzenie ocen przez kierownika: wypełnianie przez niego ankiet, formularzy, kwestionariuszy, na podstawie których podejmowane są decyzje i działania co należy zrobić z pracownikiem (awansować, przenieść, wyróżnić, zwolnić).
7. Analiza systemu ocen: chodzi o ocenę samego systemu oceniania.