122068

Procesy użytkownika mają dostęp do pamięci o tym samym poziomie uprzywilejowania co ich własny.

Poziomów uprzywilejowania może być tyle ile aktualnie działających procesów.

Żaden proces nie może korzystać z pamięci innego procesu. Istnieje specjalny blok, tzw. Pamięci dzielonej (shared memory)

Procesy jądra mają dostęp do przestrzeni adresowej wszystkich procesów.

Proces

To program w trakcie wykonywania, któremu przydzielono przestrzeń adresową i który został wprowadzony do tablicy procesów.

Etapy tworzenia procesu:

•    Tworzenie nowej przestrzeni adresowej (opcjonalne)

•    Tworzenie i inicjowanie bloku znaczników stanu (control-błock)

•    Inicjacja kontekstu procesu

•    Umieszczanie procesu w kolejce szeregowania

Tablica procesów Zawiera:

•    Identyfikator procesu

•    Zbiór znaczników stanu

Znaczniki stanu opisują zachowanie procesu, jego odniesienia do pamięci i systemu plików w momencie przełączenia procesora do wykonywania innego procesu.

Znaczniki stanu Znaczniki stanu zawierają:

•    Wskaźniki stosu

•    Aktualny stan procesu (aktywny, gotowy, uśpiony, nieaktywny)

•    Wskaźnik do struktury reprezentującej przestrzeń adresową

•    Priorytet procesu

Hierarcha procesów (w UNIX, Linux)

Proces nadrzędny i jego procesy potomne.

(W Windowsie jest układ płaski, wszystkie procesy na jednej linii)

Synchronizacja procesów

W systemie operacyjnym z wieloprogramowaniem, uruchamiane procesy:

•    Wykonują niezależne od siebie zadania i nie korzystają ze wspólnych zasobów w inny sposób niż ich odczytywanie

•    Procesy są wzajemnie od siebie zależne lub rywalizują o wyłączny dostęp do tych samych zasobów sprzętowych lub programowych

Mechanizm synchronizacji