30013 PB040695

188 Higiena I dobrostan zwierząt gospodarskich

każda Świnia musi mieć dostęp do jedzenia w tym samym czasie co ini)_C świnie w grupie.

Fot. 5.20. Żywienie ad libilum z autokanników

Lochom w okresie między odsądzeniem prosiąt a okresem okołoporodowym i loszkom zapewnia się wystarczającą ilość pokarmu wysokoenergetycznego oraz pokarmu objętościowego lub o dużej zawartości włókna.

Wszystkie prosięta powyżej drugiego tygodnia życia muszą mieć swobodny dostęp do właściwej jakości świeżej wody.

Sprzęt używany do karmienia i pojenia musi być tak zaprojektowany, skonstruowany, umiejscowiony i utrzymywany, aby zminimalizować zanieczyszczenie pokarmu i wody.

Wszystkie zautomatyzowane i mechaniczne urządzenia do karmienia i pojenia świń muszą być sprawdzane co najmniej raz dziennie. Wykryte awarie muszą być natychmiast naprawione, a gdy nie jest to możliwe, muszą być podjęte odpowiednie kroki chroniące zdrowie i dobro świń, poprzez stosowanie alternatywnych metod karmienia i pojenia.

Nadzór i zabiegi na zwierzętach

Wszystkie świnie utrzymywane w grupach lub kojcach muszą być kontrolowane przez właściciela lub osobę odpowiedzialną za zwierzęta przynajmniej raz dziennie. Każda Świnia, która wydaje się być chora lub zraniona, musi być niezwłocznie odpowiednio potraktowana. Powinna istnieć możliwość, aby chore lub zranione świnie były umieszczane w oddzielnych kojcach, z suchym i wygodnym legowiskiem. Świniom chorym musi być zapewniona jak najszybciej opieka weterynaryjna. Lochy i loszki ciężarne przed umieszczeniem ich w kojcach porodowych muszą być dokładnie umyte i jeśli jest to konieczne, muszą być leczone z pasożytów zewnętrznych i wewnętrznych.

Jeżeli świnie trzymane są w grupach, muszą zostać podjęte odpowiednie środki zaradcze zapobiegające walkom wykraczającym poza normalne zachowanie. Świnic, które wykazują stałą agresję względem innych lub są ofiarami takiej agresji, muszą być odizolowane od grupy.

Aby zapobiec obgryzaniu ogonów lub innym zaburzeniom behawioralnym należy podjąć odpowiednie środki zaradcze uwzględniając warunki środowiskowe i nadmierne zatłoczenie. Wszystkie świnie muszą mieć zapewnioną słomę, trociny lub inne materiały jako posłanie. Wszelkie zabiegi na zwierzętach nie służące celom diagnostycznym, terapeutycznym czy identyfikacyjnym są zakazane z wyjątkiem:

•    skracania kiełków prosiąt,

•    skracania kłów u knurów, gdy jest to konieczne dla bezpieczeństwa innych zwierząt

•    obcinania lub skracania ogonków

•    zakładania kółka nosowego przy utrzymaniu pastwiskowym

•    kastracji samców.

Obcinanie ogonków lub skracanie kiełków nie może być jednak zabiegiem rutynowym, a jedynie wykonywanym na fermie wtedy, gdy widoczne są objawy obgryzania ogonków lub zranienia brodawek sutkowych. Skracanie kiełków u prosiąt musi odbyć się do 7. dnia życia. Takie zabiegi, jak kastracja i skracanie ogonków, jeżeli wykonywane są u świń po ukończeniu 7. dnia życia, muszą być wykonane wyłącznie po zastosowaniu długotrwałego znieczulenia. Powyższe zabiegi można wykonywać bez znieczulenia u prosiąt, ale tylko do siódmego dnia życia. Zabiegi, w których są stosowane farmakologiczne środki znieczulające mogą być wykonywane tylko przez lekarzy weterynarii.

5.10. Wymogi dobrostanu w chowie bydła mlecznego

Kontrola weterynaryjna produktów zwierzęcego pochodzenia, w tym mleka, w krajach Unii Europejskiej opiera się na zasadzie ,/rom stable to labie", czyli od „obory na stół” albo od producenta do konsumenta. Jakość