PB040650

100 Higiena i dobrostan zwierząt gospodarskich

•    rodzaju i właściwości cieplnych materiałów budowlanych

•    rodzaju konstrukcji budowlanej i wyposażenia technicznego

•    sposobu użytkowania budynku i technologii produkcji zwierzęcej.

Bilans cieplny budynków inwentarskich

Celem obliczenia bilansu cieplnego pomieszczeń inwentarskich jest:

•    zapewnienie właściwych warunków termicznych (przy normatywnej wymianie powietrza) dla budynków nowo projektowanych lub modernizowanych (adaptowanych)

•    określenie stopnia autonomii termicznej dla istniejących budynków in-wentarskich

•    zaplanowanie ewentualnych urządzeń grzewczych dla pomieszczeń o ujemnym bilansie cieplnym.

Bilans cieplny budynku inwentarskiego - jest to porównanie ilości ciepła uzyskiwanego od zwierząt ze stratami cieplnymi tego budynku w określonych warunkach. Jeśli budynek posiada ogrzewanie sztuczne, to należy to po stronie przychodów.

Uproszczony wzór na obliczanie bilansu cieplnego pomieszczenia to: Qz = Qb + Ql + Qe (kcal/h lub J/h)

gdzie: Qz- ciepło biotyczne, czyli emitowane przez zwierzęta

Qb - straty ciepła wskutek jego przenikania przez przegrody budynku (ściany, okna, strop, drzwi, podłogę)

Ql - straty na ogrzanie powietrza wentylacyjnego

Qe - straty ciepła na parowanie z powierzchni podłóg i innych przegród.

W przypadku zastosowania ogrzewania sztucznego należy to ciepło (Qs) dopisać po lewej stronie powyższego równania:

Qz + Qs = Qb + Ql + Qe

Wskaźnik właściwości termicznych budynku (WWT) - służy ocenie własności cicpłochronnych budynków inwentarskich i należy w tym celu przeprowadzić obliczenia wymiarowania termicznego według wzoru:

WWT=-SfflK-100%

Qb+Ql+Qe

gdzie: Qz_W - ciepło zwierzęce (biotyczne)

Qb - ciepło budowlane Ql-ciepło wentylacyjne Qe-ciepło parowania.

Istnieją trzy stopnie klasyfikacyjne budynków inwentarskich (nie-ogrzewanych dodatkowym ciepłem) wg wskaźnika właściwości termicznych:

•    stopień I — WWT od 95% do 105% — budynek inwentarski posiada prawidłowe własności termiczne

•    stopień II - WWT od 95% do 70% - budynek inwentarski posiada pogorszone lub niskie własności termiczne

•    stopień III - WWT poniżej 70% - budynek inwentarski posiada nieprawidłowe własności termiczne.

Dla budynków ogrzewanych WWT oblicza się następująco:

WWT = —Q^{z +} Qb—ioo%

Qb + Ql + Qe

gdzie: Qz, Qb, Qw. Qe - jak we wzorze poprzednim Qd - ciepło dodatkowe (abiotyczne).

Ogrzewany budynek inwentarski będzie posiadał prawidłowe własności termiczne, jeżeli WWT = 100%.

Ogrzewanie pomieszczeń inwentarskich

Urządzenia ogrzewcze do pomieszczeń inwentarskich planuje się wówczas, gdy zwierzęta nie są w stanie własnym ciepłem ogrzać budynku w okresie zimowym, a tym samym zrównoważyć bilansu cieplnego pomieszczenia. Konieczność dogrzewania budynków będzie występowała więc wówczas, gdy:

Qzw < Qb + Ql + Qe (oznaczenia jak we wzorach poprzednich)

Potrzebną wydajność cieplną urządzeń ogrzewczych (Q_s) można teoretycznie obliczyć za pomocą wzoru:

Qs = (Qb + Ql + Qe) — Qzw (kcal/h lub J/h)

W praktyce stosuje się dogrzewanie ogólne, tzn. całego pomieszczenia (np. w kurnikach fermowych) lub tzw. lokalne (np. promienniki podczerwieni w gniazdach dla prosiąt).

Ogrzewanie lokalne dzielimy na górne i dolne, zaś ogrzewanie ogólne na dynamiczne (nawiewne) i statyczne (radiacyjne). W pomieszczeniach wilgotnych (np. bezściolowych z technologią żywienia „na mokro") powinno stosować się dogrzewanie dynamiczne, zaś w suchych (np. ściołowych z żywieniem „na sucho”) - dogrzewanie statyczne.