113518

DZIURA OZONOWA

Do powstania dziuń’ ozonowej nad Antarktydą przyczyniły się panujące tani szczególne warunki atmosferyczne i wynikające stąd odmienności cheniizmu chloru.

Podczas arktycznej zimy powstaje tzw. wir polarny - układ bardzo stabilny, uniemożliwiający napływ cieplejszego powietrza, pozostający przez kilka miesięcy w^f ciemności.

Temperatura spada poniżej -80 stopni Celsjusza i tworzą się wtedy polarne chmury stratosfery czne składające się z kwaśnego lodu (kwas azotowy).

Na powierzchni kryształów lodowych zachodzą tzw. reakcje heterogeniczne uniemożliwiające powstanie nieaktywnych związków chloru.

SKUTKI DEGRADACJI W ARSTWY OZONOWEJ

Zwiększenie ilości ultrafioletu docierającego do Ziemi powoduje:

•    konsekwencje zdrowotne, w tym szybsze starzenie się skóry’, zwiększenie zachorowalności na różne choroby skóry (w tym raka), narządu wzroku (głównie pow stanie katarakty), osłabienie reakcji układu immunologicznego organizmu;

•    ograniczenie produkcji żywności;

•    wzrost specyficznych zanieczyszczeń atmosfery;

• niszczenie materiałów budowlanych.