zrealizowanie tych zadań nie może stanowić podstawy do żądania przez podatników zwrotu pobranych podatków. W przypadku podatku następuje definitywne przywłaszczenie przez państwo części środków pieniężnych podatników, co więcej w przypadku nadpłat podatków są one bezpośrednio zwracane podatnikom tylko w sytuacjach ściśle określonych przez prawo podatkowe, w pozostałych przypadkach nadpłaty podatków traktowane są jako zaliczka na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Państwo niechętnie zwraca nadpłaty. Podatek jest świadczeniem nieodpłatnym, oznacza to, że z tytułu ponoszenia ciężaru podatkowego podatnikom nie przysługują roszczenia do świadczenia wzajemnego ze strony państwa. Zatem podatki są świadczeniami bez ekwiwalentnymi. Podatki są świadczeniami pieniężnymi o charakterze ogólnym, są one nakładane na określone grupy podatników, nie ograniczają się do konkretnego przypadku czy konkretnej jednostki. Każdy znajdujący się w sytuacji określonej przez prawo podatkowe jest zobowiązany zapłacić dany podatek w terminie i wysokości określonej tym prawem. Ze względu na cechę ogólności podatki powinny charakteryzować się powszechnością przedmiotową i podmiotową, np. podatek dochodowy od osób fizycznych powinny płacić na tych samych zasadach wszystkie osoby fizyczne od całości swoich dochodów. Niestety polskie podatki na ogół nie są świadczeniami pieniężnymi o charakterze powszechnym. Występują bowiem prawie zawsze wyłączenia i zwolnienia z opodatkowania, a niekiedy również ulgi tylko dla niektórych kategorii podatników, albo też niektóre kategorie podatników są opodatkowane na wyjątkowo korzystnych zasadach w porównaniu do pozostałych, np. w podatku dochodowym od osób fizycznych występują wyłączenia z opodatkowania, konkretnie dochód z działalności rolniczej i leśnej z wyjątkiem działów specjalnych produkcji rolnej.