122674

Kość udowa

Jest najdłuższą i najmocniejszą kością szkieletu. Jest położona skośnie w stosunku do osi pionowej; w pionową postawie dała górne końce obu kości udowych są bardziej oddalone od siebie, niż końce dolne. Kość udowa składa ma koniec bliższy i dalszy oraz trzon

Koniec bliższy (nasada bliższa)

Składa się z głowy, szyjki i dwóch krętarzy: większego i mniejszego.

Głowa kości udowej ma kształt kuli i razem z panewką kośd miedniczej buduje staw biodrowy.

Na powierzchni przyśrodkowej znajduje się dołek głowy; miejsce przyczepu węzadła głowy kośd udowej

Szyjka kości udowej łączy głowę z trzonem; pod kątem ok. 135 stopni.

Trzon

Jest lekko wypukły ku przodowi. W częśa górnej, w miejscu złączenia się z szyjką znajdują się 2 krętarze: krętarz większy i krętarz mniejszy

Krętarz większy jest położony bocznie od szyjki kości udowej; przyczepiają się do niego mięśnie miednicy

Krętarz mniejszy leży niżą i jest skierowany przyśrodkowo; przyczepia się na nim m. biodrowo-lędżwiowy.

Jeszcze niżej na trzonie kości udowej znajduje się guzowatość pośladkowa; miejsce przyczepu m. pośladkowego wielkiego

Koniec dalszy (nasada dalsza)

Służy do połączenia z kością piszczelową i rzepką w stawie kolanowym.

Zbudowany jest z dwódi wypukłych kłykci: przyśrodkowego i bocznego, na których znajdują się powierzchnie stawowe przeznaczone do połączenia stawowego z kłykdami kośd piszczelowej

Od tyłu kłykcie rozdziela dół mlędzykłykcłowy, od przodu oba kłykcie zlewają się ze sobą, tworząc powierzchnię stawową dla rzepki.

Powierzchnie boczne kłyka tworzą nadkłykcie; powyżej kłykaa przyśrodkowego znajduje się nadkłykieć przyśrodkowy, powyżej kłykcia bocznego - nadkłykieć boczny