122834

iii. Niewłaściwy obiekt - osoba właściwa, formułą właściwa ale obiekt nie. Też chrzest, ale w innej okoliczności. Próba ochrzczenia pingwinów. Nieudana. Musi być odpowiedni obiekt.

b.    Nieszczere - gdy ktoś mówi, że przyjdzie, a nie zamierza.

c.    Złamane

Performatywy:

v Jawne: występuje w nich czasownik per formatywny w odpowiedniej formie, na przykład -„nazywam ten statek ..."- tu „nazywam"; „obiecuję, że jutro wstanę wcześnie" - „obiecuję". Czasownik per formatywny. Test, który pozwala stwierdzić, ze mamy do czynienia z performatywem jawnym, jest dodanie „niniejszym".

Charakterystyczne dla języka oficjalnego.

v Niejawne: nie mają czasownika per formatywnego- „jutro wstanę wcześnie". Bez czasownika p. wyrażonego w sposób jasny.

Konstatacje nieudane:

v Kot siedzi na macie - nie wierzę w to. Jeżeli mówię, że siedzi, ale nie siedzi, to - kłamstwo nie jest udanym stwierdzeniem. Zarówno celowe, jak i wynikające z niewiedzy.

Teoria illokucji

Akt retyczny:

v Powtarzanie roli, wiersza

v Uczenie się języka metodą bodziec - reakcja. Zadają pytania i należy na nie odpowiedzieć.

Akt fonetyczny i fatyczny można odtworzyć tylko w mowie niezależnej, ale retyczny można też w mowie zależnej.

Konstatacje i performatywy różnią się na poziomie aspektu illokucyjnego.

Akt mowy ma jeszcze jeden aspekt - perlokucyjny. Poprzez ostrzeżenie, obiecanie, poprzez dokonanie aktu illokucyjnego robimy coś jeszcze. Ale to coś jeszcze jest trudno pokazać. Mówiąc -bądź punktualnie - poprosił ją, by była punktualnie. Ona wie, że jemu zależy. Zmienił jej stan świadomości.

Skutkiem perlokucyjnym aktu mowy, jest realizacja aspektu perlokucyjnego, nic więcej. Tylko to, o co chodziło w bezpośrednim akcie mowy.

Sears:

v Asertywny v Deklaratywny v Dyrektywy