113627

struktura kosztów

Przez strukturę kosztów rozumie się sposób w jaki koszt zmienia się wraz ze zmianami rozmiarów produkcji.

Struktura ta daje możliwość zilustrowania optymalnych rozmiarów produkcji.

Miarami ilustrującymi strukturę kosztów są :

Krzywą kosztów całkowitych wyprowadzamy z funkcji produkcji przy założeniu, że dane są płace i stawki opłat za wynajęcie innych czynników produkcji.

Funkcja produkcji: określa relację pomiędzy ilościami różnych nakładów użytkowanych w danym czasie, a maksymalną ilością dobra które można z tych nakładów wyprodukować w danym czasie.

Krzywą kosztów całkowity ch długookresowych otrzymujemy przez wyznaczenie dla każdej wielkości produkcji takiej metody wytwarzania która przy pełnej zmienności wszystkich nakładów prowadzi do minimalizacji kosztów.

Koszty przeciętne są równe kosztom całkowitym podzielonym przez wielkość produkcji. Krzywą długookresowych kosztów przeciętnych otrzymujemy z krzywej kosztów całkowitych przy założeniu elastyczności nakładów'. Ma kształt litery U.

Koszt krańcowy to wzrost kosztów całkowity wywołany wzrostem produkcji o jednostkę. Koszty stale to koszty nie zmieniające się wraz ze zmianą wielkości produkcji.

Koszty zmienne zmieniają się

Kiedy koszty krańcowe są niższe od kosztów przeciętnych to te opadają, kiedy te są wyższe wtedy się wznoszą. Koszty końcowe = kosztom przeciętnym w minimum kosztów przeciętnych.

Krzywa długookresowych kosztów' przeciętnych (LAC) jest położona zawsze poniżej krzywej przeciętnych kosztów całkowitych (SATC) krótkookresowych. Oznacza to że w długim okresie istnieje pewność osiągnięcia większego zysku niż w okresie krótkim, jeśli obecnie przedsiębiorstwa produkuje przy rozmiarach zakładu, które nie są optymalne w długim okresie.