80. POSTĘPOWANIE EGZEKUCYJNE.
Postępowanie egzekucyjne zmieniało się wraz ze zmianami procesowymi. W procesie legisakcyjnym było to manus iniectio natomiast do wszczęcia egzekucji w procesie formułkowym prowadziło nowe powództwo oparte na wyroku zwane actio iudicati. Doprowadziło to do sytuacji w której powód pomimo wygranego procesu i prawomocnego wyroku zmuszony był do odczekania 30 dni. Po tym okresie jeżeli określone w wyroku świadczenie nie zostało spełnione powód występował z actio iudicati które najczęściej kończyło się w fezie in iure i dawało mu tytuł egzekucyjny. Istniała jednakże także możliwość w której pozwany mógł w tym postępowaniu zakwestionować wydanie samego wyroku czy też stwierdzić że sędzia był przekupiony. Sprawę tę rozstrzygał pretor który to bądź przyjmował do wiadomości zastrzeżenia pozwanego i kierował sprawę ponownie do rozpatrzenia przez sędziego lub też odrzucał zarzuty z w związku z nadużyciem obrony nakładał na pozwanego podwójny obowiązek świadczenia wynikającego z wyroku (duplum). Istniały 4 rodzaje egzekucji osobista i majątkowa, syngularne i uniwersalna.