123270

Wyznaczanie ogniskowych soczewek ze wzorusoczewko wego

oraz metodą Eessela.

Soczewką nazywamyciało przezroczyste ograniczone dwoma powierzchniami sferycznymi. Oś łączącą środki krzywizny obu powierzchni nazywamyo sią optyczną soczewki. Światło przechodzące przez soczewką ulega kolejno załamaniu na obu jej powierzchniach. Promień przechodzący przez środek optyczny soczewki nie ulega załamaniu niezależnie od kąta padania na roczewką. Wiązka promieni biegnąca równolegle do do osi optycznej skupia sią w jednym punkcie, zwanym ogniskiem. Odległość ogniska od środka soczewki nazywamy ogniskową.

Dobierając odpowiednio promienie krzywizn buduje sią soczewki skupiające i rozpraszające. Wiązka równoległa, padająca ra soczewką rozpraszającą staje sią po przejściu przez nią wiązką rozbieżną. W tym przypadku ogniskiem jest punkt przeciącia sią przedłużeń promieni załamanych.

Położenie ogniska zależne je st od współczynnika załamania n matę ńału socze wki wzgląde m ośrodka, w którym sią zrajduje, oraz od promieni krzywizn obu powierzchni ograniczających R_t i R₅. Zależność ogniskowej f od powyższych parametrów okre ślora jest równaniem:

Soczewki mają zdolność odwzorowywania punktów polegającą na tym, że promienie wybiegające z punktu P, zwanego przedmiotem, zostają skupione po przejściu przez soczewką w punkcie O tworząc obraz przedmiotu. Po b żerne obrazu zależy od położenia przedmiotu oraz od ogniskowej soczewki - okre ślone jest tzw. równaniem soczewkowym: