123274

Wyznaczanie ogniskowych soczewek ze wzoru soczewkowego

oraz metodą Bessela.

Soczewką nazyw amy c ido przezroczyste ogranicz one dwoma powierzchniami sferycznymi Oś łączącą środkikrzywizny obupowierzchni nazywamy osią optyczną socze wki. Światło prz echod2 ąc e prze z socz ewkę ulega kofe jto załamaniu na obu jej powierzchniach. Promień prze chodzący przez środek optyczny soczewki nie ulega załam anii ni: zależnie odkąta padania na soczewką. WL^kapromienibie gnąca rówrtolegk do do osi optycznej skupia się w jednym punkc ie, zwanym ogniskie m. Odle głośc ogniska od środka socz ewki nazyw amy ogniskową.

Dobierając odpowiednio promienie krzywiznbuduje się soczewki skupiające i rozpraszające. Wiązka równoległa, padająca na soczewkę rozpraszającą staje się po prz ejścii przez nią wiązką rozbieżną. Wtym przypadku ogniskiem jest purJrt prze cięcia się przerażeń promieni złamanych.

Pdożenie ogniska zależne jest od współczynnika załamania n materiału socz ewki względem ośrodka, w którym się znajduje, oraz od promieni krzywizn obupowierzchni ograniczających Rj i Rj. Zależność ogniskowejf odpowyższych parametrów określona jest równanie m:

Soczewki mają zdolność odwzorowywania punktów polegającą na tym, że promienie wybiegające z punktu P, zwanego przedmiotem, zostają dojpime po przejściu przez soczewkę w punkcie 0 tworząc obraz przedmiotu.