Zawory sterujące ciśnieniem można podzielić wg konstrukcji na zawory wzniosowe i suwakowe. Zawory wzniosowe, w których organem zamykającym jest kulka lub grzybek, najczęściej stożkowy, mają zasadę działania podobną do zaworów zwrotnych. W zaworach suwakowych organem zamykającym lub nastawiającym wartość pola powierzchni przepływowej jest suwak tłoczkowy, którego krawędzie sterujące odsłaniają lub przysłaniają kanały skonane w kadłubie zaworu. Z asada ich działania jest zatem podobna do tej na której opierają się rozcfcielacze suwakowe. Obszar zastosowań zawór ów ni oso wy ch jest ograniczony niewielkimi nominalnymi średnicami przelotu przy wysokich ciśnieniach nominalnych. Rozdzielacze suwakowe ograniczeń takich nie posiadają. Umożliwiają ponadto przez odpowiednie ukształtowanie konstrukcyjne, realżację każdej wymaganej w układzie funkcji sterowania i regulacji ciśnienia.
Zawór będzie zamknięty dopóty, dopóki ciśnienie Pi odcfciałujące na powierzchnie fi nie osiągnie wartości przy której, przemieszczony przeciwko sile sprężyny P,, suwak nie odsłoni kanału wypływowego. Ciśnienie to zwane ciśnieniem otwarcia zaworu, jest zwykle maksymalnym dopuszczalnym ciśnieniem w ukłacfcie.
Ze względu na charakter pracy zaworu maksymalnego rozróżnia się dwie jego odmiany. Pierwszą jest zawór bezpieczeństwa, mający za zadanie zabezpieczyć układ przed zrostem ciśnienia ponad dopuszczalną wartość. Zadaniem drugiej zwanej zaworem przelewowym jest, jest zapewnienie przepływu przez zawór, utrzymując w jego przewodzie dopływowym smaganą maksymalną wartość ciśnienia. Ciśnie otwarcia zaworu nie uwzględniając sił tarcia i sił hydrodynamicznych, można wyznaczyć z równania równowagi tłoczka w postaci Pifi = P,
Kolejne odmiany zaworów ciśnieniowych to :
- zawór redukcyjny
- zawór różnicowy
- zawór proporcjonalny