Spodkiem dno i (rys. 12.3) nazywa się tangens kąta a, jaki tworzy styczna do dna kanału z ujemnym kierunkiem osi x. W przypadku kanałów naturalnych, a rzadko dla kanałów sztucznych spadek dna zmienia się wzdłuż długości kanału. Bardzo rzadko zdarza się, że spadek dna przekracza 10*. W takich przypadkach, gdy spadek dna jest niewielki, poniżej 10*, tangens może być zastąpiony sinusem a błąd tego przybliżenia nie przekracza 1%.
Podobna jest definicja spadku swobodnej powierzchni. Jest to tangens kąta fi, jaki tworzy styczna do powierzchni swobodnej z ujemnym kierunkiem osi x. Najczęściej obie wielkości: spadek dna i spadek swobodnej powierzchni są sobie równe.
Ścisły opis przepływu cieczy w kanałach, podobnie jak przepływ płynu w przewodach, jest opisany przez:
- równanie ciągłości (równanie bilansu masy),
- równanie bilansu pędu
wraz z odpowiednimi warunkami początkowymi i brzegowymi.
Dla ruchu laminarnego są to zależności Naviera-Stokesa ((4.24M4.26)) i równanie ciągłości (4.10)
dy^
~a~
■+ K
dv*
dy
-+v.
V 1
= X----+ V
d2y, dTv d2y.
?-+ —?-+
p dx l dx2 dy2 dz2
natomiast dla ruchu turbulentnego zależności ((6.24)-(6.26)) i (4.10).
dv _ dy, _ dy, _ dy, ,, 1 do
dt dx y dy dz p dx
+v\
| d2v% | d2y% ( d2v% j 1 |
d(pv?) d(pvyy) d(pyy) |
^ dx: dy2 dz2 J p |
-1 £ - - rg |
(12. 4a)
dv, | dyy [ dy, ^ dx dy dz
(12.3a)
(12.3b)
(12.4b)
Rozwiązanie tych równań przy znajomości warunków brzegowych i początkowych pozwala na określenie pola prędkości cieczy, głębokości kanału i pola powierzchni czynnej kanału A.
Badania doświadczalne wykazały, że przejście ruchu laminarnego w ruch turbulentny w kanałach zachodzi przy liczbie Reynoldsa większej niż 575
(12.5)
Re
u
rh p /'
(12.6)
gdzie v jest średnią prędkością płynu w kanale.
271