poddana translacjom w kierunku do niej nierównoległym tworzy sieć przestrzenna.
Elementami sieci przestrzennej są zatem:
• płaszczyzny sieciowe,
• proste sieciowe, będące śladami przecięcia płaszczyzn sieciowych,
• węzły sieci, stanowiące punkty przecięcia prostych sieciowych; węzły sieci prymitywnej odpowiadają położeniu środków atomów kryształu.
Elementarna komórka sieciowa. Trzy rodziny równoległych płaszczyzn sieciowych dzielą sieć przestrzenną na identyczne równoległościany o parametrach a, b i c, stanowiących podstawowe periody identyczności (parametry) sieci. Równoległościany te są nazywane elementarnymi komórkami sieciowymi i w pełni charakteryzują dany kryształ o sieci prymitywnej. Komórka sieciowa może być opisana przez jej podstawowe periody identyczności (parametry sieci) a, b i c oraz kąty między nimi zawarte a,p,y. Symetria kryształu. Kryształ charakteryzuje się symetrycznym ułożeniem elementów sieci przestrzennej. Proste elementy symetrii jakie mogą występować w kryształach to środek, osie i płaszczyzny symetrii. Rozróżnia się przy tym osie symetrii dwu-, trój-, cztero-lub sześciokrotne, w zależności od tego, o jaki kat (180, 120, 90 lub 60°) należy obrócić kryształ wokół osi, aby otrzymać identyczne uleżenie składowych sieci przestrzennej i ile razy to nastąpi przy obrocie o kat pełny.
Sprzężonymi elementami symetrii są osie inwersyjne złożone z obrotu i inwersji (czyli przekształcenia względem środka symetrii). Istnieją 32 kombinacje elementów symetrii przechodzących przez jeden punkt nazywane punktowymi lub klasami symetrii.
Układy krystalograficzne. Rodzaj elementów symetrii w elementarnej komórce sieciowej decyduje o podziale kryształów na 7 układów krystalograficznych .
-2-