Na obrzeżach omawianej grupy górskiej "wyspowy" charakter gór zanika, a wzniesienia tworzą regularne, krótsze lub dłuższe grzbiety (Pasmo Łososińskie, grzbiet Modyni oraz grzbiety Ostrej 929m., Okowańca i Szkiełka).
Uderzające jest, że płaskie wierzchowiny szczytów Beskidu Wyspowego przebiegają prawie na jednakowej wysokości, tworzą one jakby jedną równinę pochyloną na północ; tworzyły więc niegdyś wspólny poziom, rozcięty z czasem potokami. Forma wysp zachowała się dzięki pokryciu szczytów przez czapy twardego piaskowca magurskiego. Natomiast w podstawowym materiale, z którego zbudowany jest Beskid Wyspowy, tj. Piszu karpackiego, a więc łupków, piaskowców, zlepieńców, iłów, margli.
Do lego należy dodać, że Karpaty są kolebką światowego przemysłu naftowego. Co prawda tereny ropo i gazonośne leżą w wschodniej części Karpat lecz należy o tym wspomnieć przy okazji poznania budowy geologicznej Karpat Zewnętrznych. W pobliżu Tymbarku szyby gazowe zostały uruchomione w Zamieściu i Słopnicach. Jednak rejon Karpat zachodnich wydaje się być terenem perspektywicznym pod względem poszukiwania węglowodorów. Ślady węglowodorów zlokalizowano w pasie między Słopnicami a Zawoją oraz w strefie Klęczany-Limanowa-Słopnice, gdzie odwiercono kilka odwiertów. Karpaty zachodnie są jednak mało rozpoznane pod tym względem.
Z pięciu głównych elementów tektonicznych Europy trzy zostały
udokumentowane również na obszarze Polski. Są to:
1. platforma wschodnioeuropejska, tworząca podłoże Polski północno-wschodniej,
2. platforma paleozoiczna występująca na różnych głębokościach, pod pokrywą kenozoiczną, mezozoiczną, permską lub na powierzchni w masywach sudeckim
i świętokrzyskim,
3. alpidy - reprezentowane przez Karpaty obejmujące południowo-wschodnią część Polski.