125743

A. Wąsko Człowiek - Historia - Prawda. O dziejach myśli Zygmunta Krasińskiego.

♦    przeciwieństwo „petów bez serca” to wg. Krasińskiego „żywyorganizm mieszczący w sobie pełne odbicie Boga” = określenie samej osoby po ety - człowieka konkretnego

-» romantyczny postulat organicznego charakte rudzie łapę tyskiego

—> organiczny związek między dziełem a osobą jego twórcy

♦    pwraca w nowym kontekście filozoficznym rozumienie dzieła literackiego jako wyrazu treści podmiotowych

—> pezja rnabyc wyrazem niezmiennej, nieśmiertelnej i duchowej „osobistości” człowieka

♦    fundamentalną cechą pglądów Krasińskiego było przekonanie o dwoistości natury człowieka - tym co widoczne jest na zewnątrz i tym co wewnętrzne

-» pierwszy raz: kryzjs w 1831 roku, gdy był rozerwany między ojcem a ojczyzną (moralne usprawiedliwienia-może nie uczestnicz^ w walce, ale wewnętrznie nigdy się nie pniży) we wnętrzu zawarta jest jedyna istotna prawda o człowieku, jego czynach i motywach

♦    w liście do Reeve’a (1831) pjawia się pierwsze dojrzałe określenie autorskiego ,ja wewnętrznego” - JL'Homme interieur en moi” - pdmiot wyrażający się w etycznych wyborach i twórczości literackiej

-> wcześmej osobowrość K rozpadała się na w/iązkę literackich ról

-> zdał sobie z tego sprawę i świadomie przezwyciężył tę pstawę

♦    1S35: definicja poezji - „Poe2ja to ja wobec Boga - nigdy przez Boga me wchłonięty, lecz wciąż pdążający za btem Bożej myśli, stający się Bogiem, aby nigdy nie stad się nim naprawdę, by zawsze zostać sobą”

-> poezja jako w/yraz duchowej esencji pety, ja wewnętrznego dążącego ku Bogu - a nic pdś wiadome fanta^e na własny temat

♦    od 1831 próbie mat^a tw/órczości K splata się ściśle z jego dramatem osobistym - posiuk iwanie lekarstw na osobiste niepkoje, ból istnienia, choroby spłeczeństwa, problemy Polski, z którą się identyfikował

-> osobiste utwory, listy nie są tylko nastawione na egoistyczne przeżycia, są przepełniona problematyką ogólną - wyróżnik jego pisarstwa

-» równoczesne warunkowanie się idei pety oraz jego osobistego samopczucia - mechaniim napędowy pisarstwa

twrórczość Kjestautoekspresywna, a zarazem pszukuje prawd ogólnych

♦    miłość totalna do Ctelfmy ptockiej - pdprządkowanie jej całego życia i innych relacji, temat twrórczości; pdprządkowanie osobistego przeżywania miłości petycko filozoficznej idei miłości

♦    okres miłości - euforia p latach załamania (miał na co czekać, codzienność nabrała sensu)

♦    opisywał swoje pdróże dla ukochanej, ptem te relacje złóżmy się na pemat Trzy myśb. Ii gemy

♦    w 1839 w dobrym uczuciowym i twórczym nastroju przeczytał Prolegomena zur Historiosophie Cieszkowskiego, którego darzył sentymentem

-» wielki entuzjazm Krasińskiego, przyjaźń z Cieszkowskim, ukierunkowanie twórczości pd kątem prezentacji idei filozofa, przetworzenie i zastosowanie ich w kontekstach

♦    Krasińskiego już wcześniej nurtowała problematyka filozofii historii - stąd też natychmiastowa akceptacja i cnluijaim

♦    pierwsza rzecz, która zwróciła uwagę Krasińskiego: zapropnowanyprzez Cieszkowskiego schemat historiozoficzny, pdział na tnadę obejmującą przeszłość (epka starożytna), teraźniejszość (epka nowrożytna) i przyszłość

♦    pglądy ich o na temat przeszłości i współczesności rodzaju ludzkiego pkrywały się

♦    obaj inspirowali się współczesną myślą niemiecką, wzorcem „Universalgeschichte”