W myśl zasady proporcjonalności przyjmowane regulacje muszą być ściśle adekwatne, odpowiadające pożądanemu celowi, w tym zwłaszcza, nie mogą być nadmiernie uciążliwe dla ich adresatów. Należy więc wybrać taki środek prawny, który będzie najmniej dolegliwy z punktu widzenia praw i wolności adresatów. W związku z tym np. preferuje się w wielu dziedzinach dyrektywy zamiast rozporządzeń. Tam zaś gdzie jest to możliwe przyjmuje się akty niewładcze tzw. soft law zamiast dyrektyw lub decyzji.
Wyżej wskazane zasady zarządzają procesem prawodawczym zaś państwa członkowskie na podstawie postanowią) protokołu nr 2 mogą w trybie skargi kwestionować przed Trybunałem Sprawiedliwości dany akt prawny jeżeli uznają, że jego wydanie naiuszyło którąś z zasad.
UNIA EUROPEJSKA jako związek państw dysponuje osobowością prawną, nadto osobowością prawną dysponują EBC i EBI. Traktat ustanawiający Unię został zawarty na czas nieokreślony, jednak przewiduje (art. 50 TUE). że państwo członkowskie może zgodnie ze swoimi zasadami konstytucyjnymi wystąpić z Unii.
Z członkowstwem UE związane jest też zagadnienie dopuszczalności zastosowania wobec państw- procedur: ostrzegawczej oraz restrykcyjnej (art. 7 TUE):
Procedura ostrzegawcza ma miejsce gdy istnieje wyraźne ryzyko poważnego naruszenia przez państwo wartości i zasad z art. 2 TUE (np. kwestionowanie wyborów, stan wyjątkowy przedłużany niezgodnie z prawem). Istotą proccduiy ostrzegawczej jest sformułowanie przez Radę zaleceń wobec danego państwa na wniosek 1/3 państw. Komisji lub Parlamentu Europejskiego. Zalecenia takie są przegłosowane w Radzie większością 4/5 państw. Art. 7 ust. 2 w zw. z art. 2.
Istotą procedury restrykcyjnej jest pozbawienie danego państwa niektórych państw członkowskich (np. praw-a głosu w Radzie). Procedura ta jest stosowana jednomyślnie przez Radę Europejską na wniosek 1/3 państw. Komisji za zgodą Parlamentu Europejskiego. Art. 7 ust. 2 i 3. Podstawą jej zastosowanie jest poważne i stałe naruszanie wartości i zasad z art. 2 TUE.
NABYCIE CZŁONKOWSTWA UNII EUROPEJSKIEJ
Nabycie członkowstwa UE może teoretycznie odnosić się do każdego państwa europejskiego, które w pchli realizuje postanowienia art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w tym wskazane w nim standardy demokracji i samorządności, poszanowania yvolności i praw człowieka. Wniosek państw-a aplikującego musi być zaakceptowany jednomyślnie przez Radę Europejską (najważniejszy organ decyzji polityczny-cli), uzyskać opinię Komisji Europejskiej oraz zgodę (większością bezwzględną) Parlamentu Europejskiego.
Warunki członkowstwa określa umowa akcesyjna zaw-aita między UE i państwami czlonkow-skimi z jednej strony oraz państwem kandydującym. W każdym państwie członkowskim umow-a taka musi być przyjęta wedle obowiązujących w- nich postanowień konstytucyjnych.
W przypadku RP podstawę członkowstwa stanowi tzw. traktat akcesyjny zawarty przez Polskę i inne państw-a przy stępujące z 15 państwami członkowskimi. Traktat akcesyjny składa się z trzech odrębnych redakcyjnie dokumentów:
a) Traktat o przy stąpieniu: