W Polsce południowo- wschodniej, na terytorium Bieszczad znajdowała się ludność ukraińska. W latach 1945-46 ponad 0,5 miliona Ukraińców ( 516 tysięcy) zostało stamtąd usuniętych. Ukraińcy bronili się przed tym - zwłaszcza Ukraińska Powstańcza Armia. W kwietniu 1947, Polacy widząc, że nie ma szansy na pokojowe rozwiązanie tego problemu przeprowadzili operację „Wisła”. 115 tysięcy Ukraińców wywieziono na północ i zachód.
W wyniku akcji „Wisła” zniszczono mniejszość łemkowską.
Zagospodarowanie ziem zachodnich i północnych zajmowały się :
- Urząd Repatriacyjny - sprowadzał tam Polaków,
- Generalny Inspektorat Osadnictwa Wojskowego - w okolicach Odry i Nysy Łużyckiej osiedlił 40 tysięcy rodzin byłych żołnierzy.
Zachęcająca do przybywania na tereny północne i zachodnie była tam forma reformy rolnej -tworzono majątki o powierzchni od 7-15 ha. Tereny tam były urodzajne, nie było problemów z zagospodarowaniem się, znajdowały się tam budynki mieszkalne, poniemieckie;
- Ministerstwo Ziem Zachodnich - pierwszym ministrem był Gomułka.
Do odbudowy kraju przyczynił się także Eugeniusz Kwiatkowski, który powrócił do kraju. Polska w 1945 wykorzystywała reparacje wojenne, które mieli płacić nam Niemcy. ZSRR zabierał jednak reparacje należące się krajom pod jego wpływami i dzielił je według uznania. Polska otrzymała 42% to jest 270 milionów dolarów.
Polska była także objęta działaniami Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Niesienia Pomocy Krajom Zniszczonym Przez Wojnę - UNRRA, istniejącą w latach 1943-47 Dostarczała ona żywność, bydło, lekarstwa, zasiewy; a pomoc jej była charytatywna.