44624

-    istniało także prawo do ochrony pracy,

-    młodzież do 15 lat miała obowiązek szkolny i prawo do bezpłatnej nauki, ale w rzeczywistości tak pięknie nie było i głównie wiejskie dzieci często kończyły edukacje na czwartej klasie szkoły powszedniej ( zmieniło się to dopiero po reformach Jędrzejewicza = reformy jędrzejewiczowskie).

W listopadzie 1922 odbyły się kolejne wybory do sejmu. Znowu wygrała Narodowa Demokracja - prawica. Lewicę stanowili Polska Partia Socjalistyczna i PSL „Wyzwolenie”, zaś partią centrową było PSL „Piast'’.

9 grudnia 1922 Zgromadzenie Narodowe musiało wybrać prezydenta. W pierwszej turze przeszedł Maurycy Zamoyski, kandydat Narodowej Demokracji oraz Gabriel Narutowicz (profesor hydrologii, który przez pewien czas mieszkał w Szwajcarii), kandydat PSL „Wyzwolenie”. W drugiej turze wygrał Narutowicz, o czym z dużej mierze zadecydowały głosy mniejszości narodowych w sejmie. Narodowa Demokracja rozpętała wtedy w prasie nagonkę na prezydenta. * Przejawiało się to również na działania fizyczne - kiedy 11 grudnia 1922 prezydent jechał w otwartym wozie na zaprzysiężenie, rzucano w niego śnieżkami, co było w pewnym sensie zniesławieniem.

Pod względem odpowiedzialności politycznej Narodowa Demokracja przyczyniła się także do śmierci prezydenta. 16 grudnia 1922 prezydent zaproszony został na wystawę do domu „Zachęta”. W pewnym momencie podszedł do niego Niewiadomski - malarz i niespodziewanie zastrzelił Narutowicza. W czasie procesu stwierdzono, że cierpi on na chorobę psychiczną, a sam Niewiadomski tłumaczył, że jest sympatykiem Narodowej Demokracji, co jeszcze bardziej pogrążyło tą partię w oczach opinii publicznej. Dochodzenie wykazało, że działał on samodzielnie. Za swój czyn Niewiadomski otrzymał wyrok śmierci. Pojawiła się potrzeba nowych wyborów, które wygrał również nie kandydat Narodowej Demokracji, a PSL „Piast” - Stanisław Wojciechowski. Jego kadencja również została przerwana - przewrotem Piłsudskiego 12 maja 1926.