AGROTURYSTYKA
GOSPODARSTWA EKOAGPOTURYSTYCZNI (fkoIc«ic2ns prcduka-j 2yvno;a)
W literaturze światowej przez agroturystykę rozumie się na ogół formę turystyki uprawianej na obszarach wiejskich, korzystającą z zarobów gospodarstwa rolnego.
- istnieje bezpośredni związek agroturystyki z funkcjonującym gospodarstwem rolnym i agroturystyka nie ogranicza się tylko do zakwaterowania turystów.
3. UNIKALNOŚĆ AGROTURYSTYKI:
- specyficzny pobyt w gospodarstwie rolnym, umożliwiający bezpośredni kontakt z gospodarzami, zwierzętami domowymi, poznanie stylu życia na wsi, korzystanie ze świeżej, zdrowej żywności
- poznanie charakteru życia wiejskiego
- bezpośredni kontakt ze środowiskiem przyrodniczym, poznanie dziedzictwa kultury materialnej i duchowej, uprawianie różnych form rekreacji w ciszy i spokoju
- turyści traktowani sa indywidualnie
4. AGROTURYSTYKA:
-skierowana do turystów indywidualnych
- najczęściej obsługiwane grupy to: osoby starsze, rodziny z dziećmi, niewielkie grupy towarzyskie
- nie wymaga rozbudowanej bazy noclegowej bądź żywieniowej- może z powodzeniem rozwijać się o istniejące zasoby mieszkaniowe i dostępna przestrzeń
5. Historia agroturystyki w Polsce:
-początek 19 wieku- Tytus Chałubiński rozpowszechnia wakacyjne pobyty u górali podhalańskich
- w 1937r. Spółdzielnia Turystyczno- Wypoczynkowa „Gromada" wprowadziła w Polsce pierwsze formy zorganizowanego wypoczynku na wsi
- miejscowości wokół dużych aglomeracji: Celestynów, Konstancin, Skolimów koło Warszawy. Puszczykowo koło Poznania
-„wczasy pod gruszą", „wywczasy", „letnisko"- lata powojenne do końca lat 80tych W wyżej wymienionych punktach nie uwzględniono w realizowanych koncepcjach i kierunkach rozwoju kraju, znaczenie społecznego i ekonomicznego agroturystyki.
- od lat 90tych 20wieku rozwój agroturystyki KONCEPSCJA:
•wielofunkcyjny rozwój obszarów wiejskich