45941

Tak krok za krokiem ludzie przybliżali się do obecnego poziomu cywilizacyjnego, a państwo, a wraz z nim prawo i pojęcie sprawiedliwości powstało w drodze naturalnej ewolucji społecznej. Zdaniem epikurejczyków państwo to twór sztuczny, zorganizowany z myślą o osiągnięciu pewnego określonego celu.

• Podstawowe założenia epikureizmu:

O Epikureizm, filozofia zbawienia, miał pierwotnie zastąpić gasnącąa wiarę religijną i upadającą moralność tradycyjną zastępczą filozofią, opartą na rozumie i na sankcjach naturalnych. Celem jego było dać taki spokój, którego świat w ówczesnym swoim stanie dać nie mógł. Epikur chciał zapewnić ludziom szczęście. Dla innych rzeczy, takich jak spekulacja metafizyczna, sztuka, kultura, matematyka itd. nie miał ani zainteresowania, ani zrozumienia. Alfa i omega filozofii jest działalność praktyczna, a więc takie postępowanie, mówienie i myślenie, które człowiekowi daje najwięcej szczęścia.

0 W określeniu szczęścia Epikur poszedł w ślady Arystypa. Uznał przyjemność za cel sam w sobie, któremu wszystko inne, włączając cnotę, służyć musi jako środek. Utrzymywał on, że każda przyjemność ma ostatecznie charakter cielesny. Szczęście, zdaniem Epikura, polega na doznawaniu jak najwięcej przyjemności przez jak najdłuższy okres czasu. Ażeby zdobyć taką równowagę, często trzeba doznać pewnych cierpień, jeśli ma przyjść przyjemność, oraz rezygnować z takich uciech obecnych, jakie nie są zdolne wyrównać przykrości będącej ich wynikiem Co więcej trzeba inteligencji i rozumowania, by porównać wagę przyjemności i przykrości, i odwrotnie, aby ustalić, co jest, a co nie jest warte wyrzeczenia.

0 Epikur nie zgadza się z Arystypem, rzecz jasna, we wszystkim. Ich drogi rozchodzą się, a znakiem na tym rozdrożu jest mocne stwierdzenie (Epikura),że największą ze wszystkich przyjemności jest ta, jaką daje zdrowe trawienie. Kiedy jest one najlepsze ?? Wtedy gdy, najmniej jesteśmy świadomi, że się ono odbywa. Na tym przykładzie najlepiej widać, czym tak naprawdę jest dla Epikura przyjemność. Tak jak przyjemność trawienia polega nie tyie na czymś pozytywnym, ile raczej na braku cierpienia, tak przyjemność w ogóle jest właśnie barkiem przykrości( cierpienia). Nie potrzeba szukać daleko, dlaczego tak ujmuje on sprawę. Przyjemności pozytywne przeżywa się tylko od czasu do czasu; nieraz długo trzeba czekać, by się przytrafiły. Przyjemność pozytywna, zwłaszcza gwałtowna, ma tendencje wyprowadzania z równowagi, wobec czego niejednokrotnie raczej niszczy szczęście, aniżeli do niego prowadzi. W przerwach pozostajemy w stanie, który nie jest ani pozytywnie przyjemny, ani tez przykiy. Ale w rzeczywistości nie czujemy się w tych momentach nieszczęśliwi. Przeciwnie, jesteśmy zupełnie zadowoleni i to jest właśnie tzw. przyjemność w ogóle.

o Trzy okresy życia człowieka:

■    Przyjemność

■    Neutralność

■    Ból i cierpienie.

0 Szczęście to rzecz odgrodzona i dobrze strzeżona, osiągalna przez oderwanie się od wszystkiego, co w istnieniu bywa szorstkie, niedogodne i kłopotliwe.

0 Przyjaźń ma wielką wagę dla szczęścia Uczniowie jego obowiązani byli nie tylko kochać się wzajemnie, ale także żywić przyjazne uczucia do wszystkich ludzi.