984501834

Pontius Pllatus wiedział, że Sejan powoli, krok za krokiem zmierza do zawładnięcia tronem cesarskim - tu przezornie się obejrzał, jakby się bał, że stojący obok niego sekretarz może podsłuchać jego myśli - i w tym celu nic tylko skupia w swych rękach główne urzędy państwowe, ale również dyskretnie obsadza najważniejsze stanowiska w administracji oddanymi sobie ludźmi (I-II, 182).

Pilatus, będąc zaufanym człowiekiem Sejana¹²⁴, zdawał sobie sprawę z tego, jakie mógłby ponieść konsekwencje w razie niepowodzenia spisku. Niezdecydowanie i chwiejność uwidoczniają się zarówno w odniesieniu do życia prywatnego, jak i pu-bliczno-polirycznego.

Chciał wejść do kajuty, w której spoczywała jego żona, Klaudia Pro-kula, ale cofnął się od drzwi, gdyż pomyślał, że znowu zacznie opowiadać mu swoje sny i wyciągać z nich wieloznaczne wnioski o ich przyszłym pobycie w Judei (I-II, 181).

Zaznaczony tutaj motyw snu najwyraźniej powróci jeszcze raz w związku z udziałem prokuratora w procesie Jezusa i naleganiami żony, by Go uwolnił¹²⁵. Narrator wielokrotnie wskazuje na wahanie Poncjusza co do jego udziału w życiu politycznym. Najpierw je sygnalizuje, przedstawiając rozterki związane z decyzją wyjazdu z Rzymu, a następnie komentuje postawę Pilatusa i kieruje uwagę na jego dwulicowość:

Poncjusz zatem, którego sumienie nie było zbyt czyste, postanowił okres rozstrzygającej walki Sejana o władzę i tron - a węszył, że chwila ta jest już bardzo bliska - przeczekać na uboczu, z dala od głównej areny wypadków. Wprawdzie wierzył w szczęśliwą gwiazdę swego przyjaciela

¹²⁴ Tacyt przedstawiając w IV i V ks. Roczników wzrost i upadek potęgi Sejana, podaje wicie szczegółów dotyczących trudnej sytuacji jego zaufanych ludzi po wykryciu spisku (Tacy t, Roczniki, [w:] Wybór pism, Wrocław 1956, s. 75-117).

^,2S Interwencja żony Piłaca podczas przewodu sądowego nie była czymś wyjątkowym, gdyż w tych czasach często zdarzały się podobne interwencje kobiet wysoko postawionych. Por. Ewangelia wg .(w. Mateusza. Tekst i komeritarze. Lublin 1995, s. 347.

209