przyjęcia Konstytucji Federacji Rosyjskiej, gwarantującej wolność słowa. Dominantą tego okresu były przemiany własnościowe.
DRUGI OKRES TRWAŁ OD 1993 DO 1996 Zamykają go wybory prezydenckie, w których wygrał Borys Jelcyn. Okres ten można określić jako wstępny etap stabilizacji i krystalizacji rynku medialnego.
TRZECI OKRES TO LATA 1996- 1998 Po wyborach w 1996r oligarchowie uzyskali na tyle silną pozycję, że nie musieli już wzajemnie się wspierać i uzgadniać swoich działań, zwłaszcza że zrozumieli jak potężną bronią są media. Równocześnie postępował więc proces tworzenia prywatnych holdingów medialnych.
CZWARTY ETAP ROZWOJU MEDIÓW ROZPOCZYNA SIĘ NA PRZEŁOMIE ROKU 1999/2000 wraz z objęciem stanowiska p.o. prezydenta przez W. Putina. Charakteiyzuje się diametralną zmianą kontaktów Moskwy z mediami, tzn następuje powolne przejmowanie przez władzę centralną kontroli nad mediami.
P rzestali więc zabiegać o wolność, o niezależność; przeciwnie, pragną silnych rządów, uśmiechają się na wiadomość o zamknięciu jakiegoś pisma, o uwięzieniu kogoś za przekonania (Aleksander Hercen). Zacytowana wyżej myśl znakomitego XIX - wiecznego rosyjskiego myśliciela doskonale obrazuje sytuację współczesnej prasy w Rosji. O autonomiczności możemy mówić tylko w niektórych aspektach, przy czym poziom autonomiczności zależy od rodzaju gazety czy czasopisma.
Uwzględniając aktualną sytuację polityczną w Rosji, gdzie następuje coraz silniejsze powiązanie władzy z rosnącą w siłę nową finansjerą można postawić tezę, że zakres swobody rosyjskich mediów ulega zawężeniu. W przypadku szczególnego zaostrzenia sytuacji politycznej, daje się nawet zauważyć polityczna dyspozycyjność. Można zatem mówić o zjawisku wtórnego uzależnienia mediów, choć jego rozmiary i zakres nie są oczywiście w żadnym stopniu porównywalne z okresem sowieckim.
Na moskiewskim rynku środków przekazu dominują następujący sponsorzy: holding Media-Most, końcem ŁogoWAZ, banki Menatop i Stolicznyj Bank Sbierieżenij. Prawdziwymi potentatami finansowymi, którzy w zasadzie stworzyli informacyjne imperia są Władymir Gusiński (Media-Most) i Borys Bieriezowski (ŁogoWAZ). Przedmiotem szczególnej rywalizacji są oczywiście media elektroniczne, głównie telewizja. Znaczne udziały w publicznej telewizji ORT (były pierwszy program telewizji radzieckiej) posiada Borys Bierezowski, zaś pierwsza niezależna stacja telewizyjna NTV finansowana jest przez Władimira Gusińskiego. Gusiński poprzez udziały w wydawnictwie 7 Dniej uczestniczy ponadto w finansowaniu liberalnej gazety „Siegodnia” oraz tygodnika „Itogi”. Bierezowski natomiast posiada wpływy w dzienniku „Niezawisimaja Gazeta” oraz tygodniku „Ogoniok".
2