46085

Lew Tołstoj Zmartwychwstanie

Obrazy rewolucjonistów

W utworze Zmartwychwstanie pierwszy raz w twórczości Tołstoja pojawiły się obrazy rewolucjonistów. W rozdziałach powieści, gdzie przedstawieni są bojownicy pizeciw caratowi rysuje się wrażenie ze spotkań pisana z takimi ludźmi.

Tołstoj był przeciwnikiem rewolucji.

Rewolucjoniści pokazani są w więzieniu i na Syberii. W utworze ukazana jest zmiana stosunku Niechludowa do rewolucjonistów. Gdy był od nich daleko, nie aprobował ich, ostro się do nich odnosił. Jednak gdy ich poznał, zobaczył jakim mękom poddaje ich carski rząd Zobaczył, że nie mogli być innymi, jak tylko takimi jakimi byli. Zrozumiał, że nie przedstawiają sobą jakiejś sekty.

Kaic&ork rewolucjonistów, z jakimi spotkał sig Niechludow w więźniach;

1)    «ludzie, którzy zostali rewolucjonistami ponieważ szczetze czuli by walczyć z istniejącym złem»

2)    Ludzie, którzy podnieśli polityczną antyrcądową działalność « z egoistycznych, próżnych motywów»

3)    Według obserwacji Niecliludowa największa kategoria - młodzi ludzie, wciągnięci

w rewolucyjny ruch «koniecznością niebezpieczeństwa, tyzyka, rozkoszą gry swoim życiem - uczuciami, odpowiadającymi zwykłej energicznej młodzieży»

Tołstoj dzieli rewolucjom stów na:

1)    tych. którym jest najbardziej blisko do cłirześcijańskiej koncepcji socjalizmu ( Krylcow, Marija Pawłowna, Simonson, Nabotow)

2)    tych. którzy dążą do terroru (Kondratiew, Nowodworow)

Maria Pawłowna Szczetinina - była córką generała, ale kiedy miała 19 lat zerwała ze swoim środowiskiem, poszła z domu, zaczęła żyć na wsi i pracować w fabryce, należała do rewolucyjnej partii. Aresztowali ją ponieważ wzięła na siebie cudzą winę. Kiedy milicja nocą wtargnęła na jej konspiracyjne mieszkanie, gdzie była drukarska maszyna, jeden z będących obecnym w ciemności wystrzelił i śmiertelnie zranił żandarma. Na wysłuchiwaniu Maria powiedziała, że strzelała ona, chociaż ona nigdy nie trzymała w ręce rewolweru.

Simonson - syn byłego urzędnika, narodnik. przeciwnik wojny, wegetarianin. On został

„Fachowym” rewolucjonistą. Odmówił własności ( krytycy widzą w nim «tołstowca», ale on był narodnikiem, prawdziwym rewolucjonistą). Zdecydowany i poddany idei wielkiej walki. Był nieustraszonym politycznym działaczem, słusznym żołnierzem swojej partii. Był myślicielem, teoretykiem, fantastą, utopistą. Jego «nauka» utrzymywała niejakie elementy tołstoizmu (Odmowa od każdej własności, wegetarianizm)

Nabotow - cliłop, aresztowali go bo czytał książki, był wykształconym chłopem, dostał się do rewolucji kiedy skończył 18 lat. On uważał, że nie trceba burzyć, a tylko przebudować państwo. Chciał dać ziemię chłopom. Był słuszny swojemu rewolucyjnemu środowiska Tołstoj podkreślił w jego charakterze najlepsze linie: jest dobrym, spokojnym, rozsądnym, pracowitym, uprzejmym, olśmewającym organizatorem.

Krylcow - młody nacjonalista, z domu bogatych urzędniczek chory

(umarł w więzieniu). Cierpiał bo dał kolegom z uniwersytetu pieniędzy na „Powszechne dielo.” Rewolucjonistą został w więzieniu, kiedy powieszono dwóch innych rewolucjonistów.

W tych rewolucjonistach znajdujemy takie linie jak: wstrzemięźliwość, surowość życia, prawdziwość, bezinteresowność, gotowość ofiarować całe swoje osobiste dobro dla ogólnego dzielenia.

Tołstoj krytykuje obrazy rewolucjonistów-terrorystów, jakimi byli:

Markieł jest robotnikiem, został uczestnikiem rewolucji już w późnym wieku. On dążył do wykształcenia, czytał socjalistyczną literaturę( miał książkę Marksa "Kapitał”).Organizował w mieście robotniczy strajk, który zakończył się pogromem fabryki i mordem jej dyrektora. Bardzo łatwo znosił więzienie, umocniło go ono w zdaniu, że dobrze wybrał walkę.

Nowodworow- autor bardzo krytycznie odnosi się do niego. W jego wyglądzie akcentowane są nieprzyjemne limę egoizm, uwielbienie do posiadania, władztwo i cynizm. Nikt go nie lubił i nie szanował.