46146

wyraża pokrewieństwo jednostki z grupą, przodkiem, którego często jest reinkarnacją, z totemem, albo aniołem stróżem, który objawił się w e śnie.

Cień:

Co dosięgnie cień, dosięgnie też jego właściciela. Ustanie na czyjś cień może być obrazą(np. na wyspach Fidżi) W Afiyce zach. Wbicie w cień noża i gwoździa oznacza morderstwo -winowajca przyłapany na tym od razu zostaje poddany egzekucji.

Sen:

Nie jest dla nich tak jak dla nas cięgiem wyobrażeń, którym po przebudzeniu nie dajemy wiaty. Nie jest niższą i złudna formą postrzegania. Dla nich jest on niczym postrzeżenie na jawie, a przede w szystkim jest przepow iednia na przyszłość, nawiązanie porozumienia z duchami, bóstwami itp. Całkowicie ufają w to, co dane im jest we śnie. Zdają sobie sprawę z różnicy między snem a jawą, jednak zarówno postrzeganie na jawie jak i we śnie jest mistyczne, więc różnica jest nieważna.

Ludzie pierwotni nic mają potrzeby uciekania się do doświadczenia, by potwierdzić właściwości mistyczne osób i przedmiotów , nie są ograniczeni - jak my - do tego, co zmysłowe. Człowiek pierwotny wciąż czuje się otoczony nieskończoną ilością istot nieuchwytnych. W naszym społeczeństwie człowiek przesądny, a także często religijny wierzy w dwa porządki rzeczywistości - jeden wyraźny i namacalny, drugi niedotykalny, tworzący jakby sferę mistyczną wokół pierw szego. W umysłów ości ludzi pierwotnych nie istnieją dwa odrębne światy. Jest jeden świat, jedna rzeczywistość -mistyczna.

Sposób rozumowania:

Ludzie pierwotni mylą to, co nastąpiło wcześniej z przyczyną, np. suszę w Laudanie przypisywano ubraniu, jakie nosili tamtejsi misjonarze. Tubylcy żądali, by ci opuścili kraj, poruszenie ustąpiło dopiero, gdy spadł deszcz. Jeżeli zdarzy się cos nieprzyjemnego, natychmiast zostaje to powiązane z jakimś wcześniejszym wydarzeniem. Dla tubylców nie istnieje przypadek, wszędzie dopatrują się związku przyczynowego. Ich umysły uważnie poszukują związków mistycznych, nie biorą się one z aktualnego doświadczenia, dośw iadczenie jest w obec nich bezsilne.

W wyobrażeniach zbiorowych umysłowości pierwotnej przedmioty, osoby, zjawiska mogą być sobą samymi i jednocześnie czymś innym, niż one same. Np. Bororo - plemię z Brazylii twierdzą, że są ararami. Są oni zarówno istotami ludzkimi, jak i ptakami, inne społeczeństwa totemiczne mają podobne wyobrażenia zbiorowe.

W wielu społeczeństwach obfitość połowów, powtarzalność pór roku czy pory deszczowej wiązane są z dopełnieniem pewnych obrzędów lub obecnością, zdrowiem uświęconej osoby, obdarzonej magiczną mocą. Na nowonarodzonym dziecku mogą odbijać się uczynki ojca, Indianinowi na wojnie czy polowaniu powiedzie się w zależności od wymaganych działań jego żony, która pozostała w domu.

Prawa tc odnoszą się do wyobrażeń zbiorowych i związków między nimi. Jednostka działająca niezależnie będzie postępowała tak, jak tego od niej oczekujemy. Jeśli zaskoczy ją deszcz - poszuka schronienia, jeśli napotka dzikiego zwierza - postara się umknąć itd. Umysłowość pierwotnych nazwana może być prelogiczną - nie nurza się bez powodu w sprzecznościach, ale też nie troszczy się o to, by ich uniknąćfjak nasza logika).

Prawo partycypacji - zasada, która zawiaduje związkami i prezw iązkami zachodzącymi między wyobrażeniami mistycznymi w wyobrażeniach zbiorowych umysłowości prymitywnej (cały ten ich inny, niż nasz sposób myślenia), jest to podstawowe prawo zbiorowości Pozwala ono widzieć zarazem to, co jednostkowe, w tym, co zbiorowe i to co zbiorowe, w tym, co jednostkowe bez żadnego trudu. Istnieje partycypacja mistyczna między niedźwiedziem a niedźwiedziami, bizonem i bizonami itd. Ani zbiorowość gatunku, ani