Autentyim
1) Autentyzm - program poetycki sform. przez Stanisława Czernika na łamach miesięcznika „Okolica Poetów” (zał. w Ostrzeszowie Wlk., w 1935 r. Do marca 1939 ukaz. 42 num. (przerwa 1937/38). Materiał to surowiec, będący autentyczną treścią poety „jeden taki wiersz wystarczy za tomy dzisiejszych wierszydeł”.
Formowanie programu:
- art. Czernika „Treść iForma” (pismo „Kariera” 1933/34) I raz pojawia się nazwa autentyzm
- „O przemianach!) powieści francuskiej” - Zofia Nałkowska posłużyła się estetyką autent
- działalność gr. „Przedmieście” (1933) - Z. Nałkowska, Gust. Morcinek. „Tylko przedmiot może być przedmiotem badan poezji”-głosili.
2) Artyk. programowe: „Stył w liryce”, „Dialog w liryce”, „Fantazjotwórstwo poetyckie”, „Co i jak” -13 tez Czernika:
3) Tezy Czernka:
- Autentyzm no nowy kierunek w poezji polskiej
-pojęcie autentyzmu jest rozwinięte, więc może wywołać niepotrzebne nieporozumienia -rozległość pojęcia przekraja granice poezji,obejmuje też dzidziny sztuki, autentyzm jest więc wyrazem światopoglądu
-aut. daje poetom ideę zasadniczą, podstawę, jest poszukiwaniem prawdy artystycznej w związku z poszukiwaniem prawdy życiowej
-jest zjawiskiem nowym, reakcją na załamanie współczesnego świata
- największe skarby literacki powst. na podłoży autentycznych przeżyć poetów,którzy robili to nieświadomie.Autentyzm obeca jestt światową metodą pracy
- zasadą autentyzmu jest uzależnieniee dzieła od zasobów posiadanych przez poetę.Celem aut. jest opisywanie przeżyć
- autentyzm nie zalicza się do jednej tematyki, opisuje wszystkie sprawy świata -aut. nie uznaje chaosu, materiał utworu musi zostać zdobyty przez autora -zagadnienie ‘co’ zmienia się w ‘jak', selekcja twórczości to początek poszukiwania prawdy artystycznej
-‘jak’ autentyzmu i selekcja twórczości to podst. kierunku
- aut. nie narzuca formy pracy nad wierszem,nie wpr. żadnych przepisów w tym zakresie
- autentyzm daje poetom ideę, która jest sprawą zrozumienia dzieła i odczucia. Wielkość idei zależna jest od wielkości jej wyznawców
4) Program wg Czernika"
- poezja musi być zgodna z naszą prawdą życiową
-brak miejsca dla wyobraźni poetyckiej - pojęcie fantazjostwórstwa (łączenie przeżyć prawdziwych z odległych od siebie okresów,które tworzą ‘oryginalną wizję fantastyczną') miało wypełnić tę lukę.
5) cechy autentystów: chłopski rodowód, realizm poetycki, tematyka regionalna, prowincjonalizm, obrazowania świata ludzi prostych w ich codziennej egzystencji, pejzażowy sentymentalizm, idee powrotu do naturalizmu
6) aut. w innjych krajach:
a) Niemcy (1924-1932)
- aut. oznacza ‘nową rzeczywistość’ przeciw abstrakcjonizmowi, ekspresjonizmowi
- wyróżnia się nurt bierny i czynny, psychologiczny, sceptyczny
-pisarze i poeci szukali oparcia w nagim przedmiocie, jedynej rzeczywistości, której mogli zaufać; rzeczywistość należało ukazać bez upiększeń, tę formę odnaleźli w reportażu, dziennikach, pamiętnikach- pisarze: A. Doblin, E. Kisch, A. Zweig
b) Rosja (1918-1929)
- pisma: „Sztuka Komuny”, „LEF” (organ lewego frontu sztuki); teoretyk: W. Szułkowski
- cechy: odbiorcą mieli być ludzi pracy; zawężenie autentyzmu do klasowości; poeta to robotnik duszy i ciała; gatunki - pamiętnik, reportaż, biografia
- art. programowy „Literatura faktu.Zbiór artykułów robotników LEFu”