124399

II.    Der BlauReitei— (błękitny jeździec), gnipa założona w 1911 roku w Monachium przez

Kandinskyego (Senna improwizacja). Do grupy należeli m in.: Miinter, Marc (Walczące formy), Kubin, Mocker (Pani w srebrnym żakiecie) Ich dzieła charakteryzowały: abstrakcyjność, bezprzedmiotowość i koloryzm. Stawiali na nieskażoną pierwotność. Gropa rozpadła się w 1914 r.

III.    Grupa założona przez KLEE - Cechą tej grupy była improwizacja psychiczna. Nerwowe

mchy pędzlami. KLEE - (Fen w ogrodzie Marca)

Czasopisma

Die Aktion - Sztuka i literatura jako instrumenty oddziaływania na świat i człowieka, forum dla literatury radykalnej i społecznie zrewoltowanej; pacyfizm, antyinihtaiyzm. krytyka instytucji państwa, niszczących człowieka wytworów kapitalizmu

Der Snom- Na pierwszy plan wysunęło zagadnienia stricte artystyczne i estetyczne, dotyczące warsztatu, techniki i środków wyrazu, egzemplifikowane głównie przykładami ze sztuk plastycznych, bo tu malarstwo służyło literaturze jako interpretacyjny układ odniesień.

Histoiycy ekspresjonizmu różnicują jeszcze jego estetyczne universum

Teorie niemieckiego ekspresjonizmu:

1 Kandinsky (Rosjanin) - Przeciwstawił treść formie

Dla ekspresjonizmu szczytem sztuki byl abstrakcjonizm Począwszy od naturalizmu ptzez realizm aż do abstrakcji

Realizm -> naturalizm-> abstrakcjonizm (czysta sztuka - czysta forma Witkacego)

Absurd - wyszukiwanie opozycji, po to, by potem je łączyć.

Realizm - to nie kopiowanie natury, ale przedstawienie jej w sposób nieładny, prymitywny>

Prawdziwa sztuka wyrasta z trzech konieczności:

-    wyrażenia siebie

-    wyrażenia epoki

-    wyrażenia samej sztuki

2. Wilhelm Waninger - doszukiw ał podstaw ekspresjonizmu w gotyku. Nazwał

ekspresjonistów „syntetykami”, ale to się nie przyjęło. Widział w tym kierunku potrzebę metafizyki, abstrakcję. Chciał, aby ekspresjonizm byl syntezą wszystkich kierunków.

3 H Wólffin - przedstawiciel koncepcji opartej na opozycjach. Mówił o podstawowych pojęciach historii sztuki:

Przepisała Dominika Gnipa V