zwiększać produkcję znacznie szybciej niż w krajach bogatych.
Rzadkość zasobów:
Większość krajów o niskich dochodach nie posiada zbyt wiele zasobów naturalnych nadających się do
opłacalnej eksploatacji.
Kapitał finansowy:
Kraje biedne posiadają niewiele zasobów wewnętrznych, które mogłyby przeznaczyć na cele
inwestycyjne. Większość własnych zasobów przeznaczają więc na konsumpcję bieżącą.
Inwestycje w infrastrukturę:
Bez odpowiedniej infrastruktury kraje ubogie nie mogą osiągnąć większej wydajności produkcji i
specjalizacji.
Kapitał ludzki:
Pracownicy krajów ubogich z powodu niższego wykształcenia są często mniej wydaj ni.
Obyczaje:
Niektóre KSR poszukują drogi alternatywnego rozwoju uwzgl ędniając uwarunkowanie kulturowe
wpisane w ich tradycje.
Niska wydajność w rolnictwie:
Jeśli jest niska wtedy większość ludzi musi pracować na roli, tylko po to by wyżywić całą ludność.
Niewielu wtedy może zatrudnić się poza rolnictwem.
36.3 Rozwój przez KSR handlu towarami nie przetworzonymi
Tendencje kształtowania się cen surowców:
W latach 1964- 1990 poza ropą realne ceny surowców wykazywały tendencję spadkową. Jednak
obecnie, przy zmniejszającej się ilości wielu minerałów ta tendencja może ulec zmia nie.
Wahania cen:
Drugim problemem, jaki stwarza specjalizacja w produkcji wyrobów nieprzetworzonych są wahania
cen. Nie jest niczym szczególnym zmiana realnej ceny o 40%.