1. wstrzemięźliwość', trzymanie się na uboczu
2. u Rodowość-jakość ustosunkowali do ludzi od współczucia i przyjazności do postawy antagonistycznej, wysokie natężenie-pogodne usposobteuie.iifnośC. szczerośC. skromność, osoby chętne do pomocy, skłonność do wybaczania, niskie natęzenie-podejzliwość. złośliwość, cynizm
3. sumienność-odnosi się do zadaniowej sfery życia człowieka; wysokie natężenie -zaangażowanie, odpowiedzialność, ambicja, niskie natężenie-słaba woła brak ofyowiedziabiośri lenistwo
4. stabilność
emoc jonahia-odnośi się do emocjonabie) sfery reagowania oraz realizmu w myśleniu i oporności na sttes. wysokie natężenie-opanowanie pewność siebie, odporność na stres, realizm w myśleniu; niskie natęźenie-niepewność, hipochoncbyrzność. lęk. depresja, samoświadomość, małe opanowanie w sytuacjach zagrożenie
5. otwartość na doświadczenie-dotyczy tendencji do poszukiwania nowych doświadczeń tolerancję, duże natężenie-wysoka integracja, twórczość, szerokie hoiyzonty. idee. uczuciowość, estetyka; niskie
natężenie-kanwi-encj ona Inośc. przy z ie inność, niska inteligencja Adaptatorzy i innowatorzy Roztóżnienie na 2 style wprowadzane w 1964 e na podstawie badań kadry kierowniczej, ze względu na:
• sposób podejmowania nowych Inicjatyw
• poradzenia sobie z podejmowaniem decyzji
• wyjaśnienia własnych porażek i sukcesów
Adaptator-kibi ryzykować pracę coraz lepiej, może efektywnie dostosować się do istniejącego sianu rzeczy, ale wyraźnie nie jest w stanie dostrzec rozwiązań. które lezą poza tym systemem, prefentje pracę cechującą się pracyzją, określoną metodą, dyscyplinę i jest w sianie utrzymać wysoką jakość w długich okresach Spostrzegany jesr jako osoba bezpieczna uporządkowana Innowator- preferuje wykonywanie pracy w odmienny sposób, poszukuje nowości, jest szczęśliwy tworząc nowe rozwiązania, wydaje się być niezdyscyplinowany i niezdolny do dłuższego wykonywania pracy zrutynizowanej. Jest spostrzegany jako osoba niezależna sikue wierząca w swoje możliwości Grupowe a indywidualne podejmowanie decytji:
1. zadam uMnnafc- pofctthn
że wszyscy członkowie gmpy wykonują w zasadzie len sam rodzaj pracy, a produkt końcowy jest sumą wkładu wszystkich jej członków. Grupy le lak długo są lepsze w pracy w porównaniu z pojedynczymi osobami, jak długo każdy
pojedyncze jednostki. ponieważ najsłabszy członek będzie obniżał działanie gmpy do swojego poziomu 3 zadania dvsmnktvwne- zadania giupowe. którego poziom rozwi.|zy wanta zależy od pracy najspiawniejszegoczłonkagrupy Grupa rozwiązująca zalania dysjiaiklywiie będzie efektywna lylko wtedy. gdy jej nąjzdohtiejszy członek poltafi przekonać resztę grupy do swoich racji Myślenie g-upowe Warunki sprzyjające jego wystąpieniu;
- duża spójność grupy: grupa zapewnia prestiż, jest alt akcyjna, dlatego ludzie chcą do niej należeć
• izolacja gtupy grupa jest wyizolowana, chroniona przed akernatywnymi poglądami
- autorytarny przywódca przywódca kontroluje dyskusje w gnrpie oraz wyraźnie przedstawia swoje życzenia
- silny stres: członkowie grupy odczuwają zagrożenie dla grupy
- słabo wypracowane sposoby podejmowania decyzji brak slandaidowyrh metod rozpatrywania alternatywnych poglądów bitupiguunoskuia gntpowgn?;
- złudzenie odporności na ataki grupa odczuwa swoją nieomylność i siłę
- przekonanie o moralnych racjach gntpy
- stereotypowe spostrzeganie przeciwników w sposób tgiroszczony I stereotyp owy
• autorenzua: ludzie dobrowolnie odtzucają płzeciwstawne poglądy, aby nie torpedować samych siebie
- ukiennkowany nacisk na dysydentów, aby podporządkowali się większości: jeżeli bidzie wytażają inne opinie wywierany jest na nich nacisk w celu upodobnienia ich do większości
- złudzenie jethomyślności złudzenie, że wszyscy są zgochii. wynikające z pomijania oponentów
- strażnicy jednomyślności członkowie grupy chronią przywródcę przed odmiennymi poglądami Podatno* duitbłpluydi decyzji;
- niepełna analiza alternatywnych poglądów
• lekceważenie określenia poziomu ryzyka dla preferowany di rozwiązali
• opieranie się na niepełnej iiformac ji
- brak planu działania na wypadek niepowodzenia z członków wnosi odpowie dii wkład pracy
■ zadaiid kamiKiywjK- w których działanie gmpy jesi uzależnione od iiajnaurj sprawnego jej członka słabego ogniwa w łańcuchu. Praca każdego członka zespołu Jest uzależniona od pozostałych osób. Cechą charakterystyczną jest gorsze wykonanie zadania ptzez grupę tuz Zachowanie organizacyjne Osoba x środowisko społeczne zachowanie organizacyjne Zadmwiiuic aganizacyjuc jest ftukcją ciągłego, wzajemnego oddziaływania jakie zachodzi między jednostką ludzką. Zachowanie w organtzacjt jest to inindyscypbnama dyscyplina naukowa badająca zachowanie jednostek i gnq> społecznych w organizacjach, korzystająca z dorobku wielu dyscyplin scalająca jej dorobek i rozwijająca wiedzę dotyczącą wyjaśnienia oraz przewidywania zachowm ludzkich i sprawowania nad nimi kontroli w organizacjach
Uwarunkowania zachow ali w organizacji
Zachowanie człowieka jest wynikiem współoddziaływania jego indywidualnych właściwości, zasobów i pragnień, oddziaływania gną>y i kierownika, jako wyróżnianego jej elementu ctaz oddziaływania organizacji jako całości, jej kukiiry i zmienności Uwaninkowania indywidualne (dółj-uwar grupowe-uwar.kierownicze-u war argatuzacyjne Zachowania ludzi w organizacji są rozumiane przede wszystkim w kontekście współzależności technicznych potrzeb organizacji otaz potrzeb ludzkich Cedry organizacji
1. koordynacja-idea organtzacjt wynika z faktu, źe człowiek w pojedynkę nie jest w stanie zaspokoić swoich potrzeb i
pl .tgllie li
2. w spoinę cele-aby
koordynacja wysiltów przyniosła określone tezubary muszą zostać osiągnięte określone cele co do których jediottki się zgadzają
3. podział pracy-jest to związane ze zróżnicowaniem funkcji gdyż organizacje mogą osiągnąć swoje cele przez zróżnicowanie zadań, połączenie celów potrzebnych do ich osiągnięcia zdolności i kompetencji
4. inirgr.M j.i-ss związku z podziałem pracy i istnieniem różnych części organizacji konieczna jest finkcja integracyjna którą zapewnia się przez hierarchizację władzy.
Organizacja to zaplanowana koordynacja aktywności pewnej liczby osób dla osiągnięcia wspólnego celu pr/ez podział pracy i funkcji oraz dzięki hierarchizacji władzy i odpowiedzianości Teoria osobow ości nie zajmuje się obserwowaliiv nu właściwościami jak wiek lub rasa lecz wewnętrznymi, nieabscrwowalnwni stanami O osobowości wnioskuje się na podstawie pewnych wzorów obserwowanych zachowań hi na podstawie samoopisu w kwestionariuszu z takich obserwacji lub samoopisów zartiowań wyprowadza się abstrakcyjne