• adresat zleceń powinien zrozumieć polecenie oraz dysponować wystarczającymi kwalifikacjami do jego realizacji,
• adresat zlecenia powinna być wyposażona w niezbędne środki sprawnego działania.
• adresat zleceń powinien chcieć podporządkować się zlecającemu.)
6. Podporządkowanie się sprawującemu władzę wynika z przekonania, ze dzięki temu:
• nie nastąpi uruchomienie przez niego środków represyjnych pogarszających sytuację podwładnych.
• dojdzie do uniknięcia zagrożeń płynących z otoczenia, które pogarszałoby sytuację podwładnych,
• nastąpi uruchomienie przez niego środków poprawiających sytuacje podwładnych,
• dojdzie do pozyskania korzyści płynących z otoczenia, które poprawią sytuację podwładnych.
Źródłem zagrożeń lub zachęt może być więc sprawujący władzę lub otoczenie w jakim działają podwładni ( poddani władzy).
Uruchomienie zagrożeń oraz zachęt przez sprawującego władzę wiąże się najczęściej z dużymi nakładami.
Gdy źródłem zagrożeń lub zachęt jest otoczenie, zadaniem sprawującego władzę jest wskazanie jak uniknąć tych pierwszych lub jak spożytkować te drugie. Pozytywna weryfikacja tych umiejętności rodzi autorytet sprawującego władzę.
7. Autorytet to zdolność do sprawowania władzy bez konieczności osobistego kreowania zagrożeń lub zachęt.
(Tak ukształtowany autorytet tworzy następujące rodzaje władzy:
■ Legalną ( z mocy prawa lub zwyczaju), która opiera się na przekonaniu podlegającego władzy, iż wywierający wpływ ma prawo oddziaływać na jego postępowanie, a on ma natomiast obowiązek (moralny, obywatelski, narodowy, zawodowy itp.) temu się podporządkować. Stanowi on istotę tradycyjnego systemu wpływ, w którym stanowiska kierownicze wyposażono w autorytet formalny.
■ Odniesienia mającego swoje źródła w chęci upodobnienia się do człowieka lub grupy osób, które stanowią wzór osobotwórczy. Podłożem władzy odniesienia mogą być faktycznie stwierdzone unikatowe kwalifikacje fachowe, moralne, polityczne, itp. sprawującego władzę lub jego cechy charyzmatyczne.
■ Przedstawicielska gdy pojedyncze osoby lub grupy ludzi podporządkowują się zleceniom wybranej przez siebie osobie, ponieważ są przekonane, iż jest ona reprezentantem ich interesów danej organizacji.)
8. Charyzma- pochodzi z greki i oznacza łaskę. Pierwotnie chodziło o dary łaskawych bogów udzielane pojedynczym wyznawcom dla dobra całej społeczności.
Rodzi się sytuacja kryzysu. Najlepszą definicją pozostaje ta stworzona przez Maxa Webera. Charyzma oznacza posiadanie przez jakąś osobę niezwykłych sił, niedostępnych zwykłym osobom.
Wg Webera charyzma jest cechą przypisaną. Jest całkowicie nieważne czy jednostka wyposażona w charyzmę będzie naprawdę wyjątkowa. Podstawowej wagi nabiera natomiast fakt, że pewna liczba osób przypisuje jednostce niezwykłe cechy i dlatego powierza jej jakąś misję.
9. Co może skłonić grupę osób do powierzenia własnych losów jednemu człowiekowi ?