Produkcja przeciętna - wielkość produkcji przypadająca na jednostkę nakładu zmiennego czynnika produkcji.
Produkcja krańcowa - przyrost produkcji całkowitej do przyrostu o jednostkę czynnika zmiennego produkcji.
TP - wielkość produkcji całkowitej AP - wielkość produkcji przeciętnej MP - wielkość produkcji krańcowej Założenia:
1. istnieje jeden czynnik zmienny (L - czynnik pracy)
2. istnieje jeden czynnik stały (K - kapitał)
3. producent produkuje wyrób jednorodny
4. producent nie zmienia technologii
5. czynniki zmienne i stałe mieszają się w obrębie produkcji Wówczas:
TP = Q * L, gdzie:
Q - wielkość produkcji Przekształcając wzór otrzymujemy:
AP = TP/L
Zależności:
1. MP>AP — AP rosnąca
2. MP<AP — AP malejąca
3. MP = AP — AP = max
4. MP>0 — TP rosnąca
5. MP<0 ~ TP malejąca
6. MP = 0 ~ TP = max
Prawo malejącej produkcji krańcowej
Założenie: poza jednym czynnikiem zmiennym pozostałe są stałe.
Nakłady czynnika zmiennego rosną do takiego poziomu, po przekroczeniu którego każda dodatkowa jednostka czynnika zmiennego powoduje powstanie malejących przyrostów produkcji całkowitej (TP).