50394

3) Układ moczowy - sprowadza się do wydalania wody i produktów przemiany materii.

STARWNOŚC - określa stopień, w jakim dany produkt lub składnik odżywczy może zostać rozłożony do części składowych, nadających się do wchłaniania do krwi lub limfy, inaczej jest to podatność na działanie enzymów trawiennych. Strawność określa się dla białek, tłuszczów i węglowodanów.

BłODOSTĘPNOŚĆ - wyraża stopień, w jakim dany składnik odżywczy może zostać uwolniony i wchłonięty z przewodu pokarmowego oraz wykorzystany przez organizm. Pojęcie to odnosi się zazwyczaj do witamin i składników mineralnych.

WSPÓŁCZYNNIK STRAWNOŚĆI - jest to procentowy stosunek strawionej i wchłoniętej ilości składnika spożytego z pokarmem, przy czym współczynnik ten może być pozorny lub rzeczywisty.

Prawidłowa racja pokarmowa powinna dostarczać człowiekowi ok. 12-15% energii pochodzącej z białka, ok.30% energii z tłuszczów (w tym min.3%NNKT) oraz resztę ok. 55-65% węglowodanów. Pobieranie pokarmu jest warunkiem istnienia każdego żywego organizmu, odbywa się ono periodycznie i jest regulowane przez złożony mechanizm fizjologiczny, który odpowiada za powstawanie uczucia <głodu i sytości.

Czas trwania sytości zależy od ilości i składu spożytego pokarmu. Regulację ilości spożywanego pokarmu można rozpatrywać w trzech wymiarach czasowych:

■    skali pojedynczego posiłku - kontroli podlega moment rozpoczęcia i zakończenia konsumpcji,

■    skali kilkudniowej - kontroli podlega ogólna ilość pobieranego pożywienia,

■    skali kilkumiesięcznej - kontroli podlegają podaż i rezerwy energii w organizmie.

Głód i sytość

Główne fizjologiczne centrum regulacji spożycia znajdują się w podwzgórzu, które jest częścią międzymózgowia odpowiedzialną za wiele funkcji wegetatywnych ustroju, a także za zachowanie instynktów jak pragnienie, agresywność czy popęd płciowy.

Powszechnie uważa się, że w części bocznej podwzgórza umiejscowiony jest ośrodek głodu, a w części brzuszno - przyśrodkowej ośrodek sytości.