Funkcja endokrynna nerek sprowadza się do produkęji hormonów lub ich prekursorów, a także do degradacji hormonów i innych, biologicznie aktywnych substancji.
Nerki są położone pozaotrzewnowo, w okolicy lędźwiowej, po obu stronach kręgosłupa. Są otoczone różnej grubości warstwą tłuszczu, tzw. torebką tłuszczową, pod którą znajduje się łącznotkankowa torebka włóknista. U poszczególnych gatunków zwierząt istnieją różnice zarówno w wyglądzie zewnętrznym, jak i w budowie wewnętrznej nerek. Pomimo tych różnic ogólna struktura morfologiczno-histologiczna jest podobna (rys. 9.1).
Rys. 9.1. Przekrój nerki: 1 - podstawa piramidy nerkowej, 2 - tętnica i żyła mię-dzypłatowa, 3 — kora nerki, 4 - brodawka, 5 - kolumna nerkowa, 6 - torebka włóknista, 7 - rdzeń nerki (piramida), 8 — kielich większy, 9 - kielich mniejszy, 10 - mied-niczka, 11 — moczowód
Na przekroju poprzecznym nerki widoczne: są dwie warstwy; na zewnątrz położona jest cieńsza, ciemnoczerwona kora nerki, a pod nią znajduje się grubszy i jaśniejszy rdzeń nerki. Jest on zbudowany z piramid nerkowych, podstawą zwróconych do kory nerek. Wierzchołek piramidy jest skierowany w kierunku miedniczki nerkowej i nosi nazwę brodawki nerkowej, która jest otoczona kielichem nerkowym. Od podstawy piramid do części korowej wnikają promieniście pasma istoty rdzennej, która oddziela płaciki nerkowe. Pomiędzy piramidy nerkowe przenika część korowa, tworząc tzw. słupy nerkowe, które oddzielają płaty nerki.